புள்ளிச்சில்லையும் ஈசலும்
புள்ளிச்சில்லை (Scaly-breasted munia Lonchura punctulata): பொதுவாக தானியங்களையே உணவாகக் கொள்ளும் இப்பறவை அன்று ஈசலை (winged termite) பிடித்துண்ணுவதைப் பார்த்தேன். இப்பண்பினைப் பற்றி நூல்களில் படிந்திருந்தாலும் முதன்முதலில் ஆந்திராவில் சித்தூர் மாவட்டத்தில் உள்ள ஹார்ஸ்லி மலைப்பகுதியில் (Horsley Hills) இக்காட்சியை நேரில் கண்டுகளித்தேன்.
செந்தலைப் பஞ்சுருட்டான்
செந்தலைப் பஞ்சுருட்டான் (Chestnut-headed bee-eater Merops leschenaulti): ஒரிடத்தில் அமர்ந்து நோட்டம் விட்டு, பறந்து செல்லும் பூச்சிகளைக் கண்டதும் பறந்து சென்று காற்றிலேயே அவற்றை லாவகமாகப் பிடிக்கும். மீண்டும் இருந்த இடத்திற்கே வந்தமர்ந்து பிடித்த இரையை உண்ணும். தட்டானை அலகில் பிடித்து வைத்துக் கொண்டு மின்கம்பியில் அமர்ந்திருந்த இப்பறவையைப் படம் பிடிக்க முயற்சித்த போது எனக்கு எதிரே அமராமல் வேறிடத்திற்குப் பறந்து சென்றுவிட்டது. ஒரு புதரின் மறைவில் காத்திருந்து அங்கு வந்தவுடன் இலைகளினூடாக எடுக்கப்பட்டப் படம். ஆகவேதான் இந்த பச்சைப் படலம்.
கரையோர நண்டெல்லாம்…
கரையோர நண்டெல்லாம்: தரங்கம்பாடிக்குச் சென்றிருந்த போது அங்கிருந்த கோட்டையை விட என்னை அதிகம் கவர்ந்தது கடற்கரையோர நண்டுகள் தான். பக்கவாட்டில் நடந்து செல்லும். அருகில் செல்ல முயற்சித்தால் கண்ணிமைக்கும் நேரத்தில் அவை தோண்டி வைத்திருக்கும் குழிக்குள் புகுந்து கொண்டு மெல்ல அவற்றின் முல்லை அரும்பு போன்ற கண்களை வெளியே நீட்டி எட்டிப்பார்க்கும். இவற்றை பார்த்துக்கொண்டிருந்தால் நேரம் போவதே தெரியாது.
தொடர்புள்ள கட்டுரை: கடற்கரைக் கோலங்கள்
சாலையோரக் காட்டுக்காசித்தும்பைகள்
சாலையோரச் சோலை: இளஞ்சிவப்பு நிற காட்டுக்காசித்தும்பைகள் (Impatiens sp.) மேற்குத்தொடர்ச்சி மலைப்பகுதிகளில் மட்டுமே தென்படும் ஓர் அழகிய சிறு தாவரம். மலைப்பகுதியில் செல்லும் சாலையோரங்களில் இதுபோன்ற காட்டுக்காசித்தும்பைச் செடிகளும், தகரைகளும், பாசிகளும் வளர்ந்திருப்பதைக் காணலாம். இவை அவ்வழியே செல்வோரின் கண்களை குளிர்ச்சியடையச் செய்வது மட்டுமல்லாது, தமது வேரினால் மண்ணை இறுக்கப் பிடித்து மண்சரிவையும் தடுக்கின்றன.
தொடர்புள்ள கட்டுரை: இயற்கையை அழித்தா வளர்ச்சி?
மரங்கள்-நினைவிலும் புனைவிலும்:வணக்கத்துக்குரிய நூல்!
பல்லாண்டு காலமாக வைத்து வளர்த்த, நம்மோடு சேர்ந்து வளர்ந்த, தினமும் பார்த்து வந்த மரங்கள் திடீரென ஒருநாள் இல்லாமல் போனால் நமக்கு எப்படி இருக்கும்? சாலையோரம் நின்று கொண்டிருந்த மரங்கள் சாலை விரிவாக்கப் பணிக்காக வெட்டப்பட்டு வீழ்ந்து கிடப்பதை பார்த்துக் கொண்டிருக்கும் வேளையிலும், புயல் வீசி எத்தனையோ மரங்கள் கண் முன்னே வீழ்ந்து கிடந்ததைக் கண்ட வேளையிலும் நம் மனதில் ஏற்படும் துயரத்தின் வலியை அவ்வளவு எளிதில் வார்த்தைகளால் விவரித்து விட முடியுமா? இல்லாமல் போன அந்த மரத்தால் ஏற்படும் வெற்றிடம் நம் மனதிலும் குடிகொள்ளும் அல்லவா? மரத்துடன் உணர்வு பூர்வமாக தொடர்பே இல்லாத மனிதர்கள் இருக்க முடியுமா? ஒவ்வொருவர் வாழ்விலும் ஏதோ ஒரு கட்டத்தில் தொடர்புகொண்ட ஒரு மரம் இருக்கத்தான் செய்கிறது. அது அவர்களின் நினைவுகளின் வாசலில் எப்போதும் வராமல் போனாலும் ஏதோ ஒரு மூலையில் அது அசையாமல் நின்று கொண்டிருக்கும். இது போன்ற நினைவுகள்தான் “மரங்கள்- நினைவிலும் புனைவிலும்”, எனும் நூலின் ஒவ்வொரு கட்டுரையிலும் பதிவு செய்யப்பட்டிருக்கின்றன.
மரங்களை ஒருபுறம் நாம் நேசித்தாலும், அவற்றின் மகத்துவங்களை அறிந்திருந்தாலும் சில நேரங்களில் அவற்றை இடையூறாகத்தான் பார்க்கிறோம், நாமே வெட்டிச்சாய்க்கிறோம், அல்லது வெட்டத் துணை போகிறோம் நேரடியாகவோ, மறைமுகமாகவோ. சில நேரங்களில் மரங்களை நம்மில் ஒருவராகவே பாவிக்கிறோம், அவற்றுடன் பேசுகிறோம், தொந்தரவாகவே இருந்தாலும் சகித்துக் கொள்கிறோம், வெட்ட வந்தால் வெகுண்டெழுந்து போராடி வெட்டப்படாமல் பாதுகாக்கிறோம், தோல்வியும் அடைகிறோம். இப்படி மனிதனுக்கும் மரத்திற்கும் இருக்கும் உணர்வு பூர்வமான பிணைப்புகளை இந்த நூலின் கட்டுரைகளின் பல வரிகளில் காணலாம். படிக்கும் போது அது போன்ற நிகழ்வுகள் நம் வாழ்விலும் நடந்திருப்பதை உணர முடியும். இலையில்லா மரமாய், பசுந்தளிர்களை ஏந்தி, கொத்துக் கொத்தாய்ப் பூ பூத்து, கனிகள் நிறைந்த மரமாய் அதை ஒவ்வொரு நிலையிலும் காணும் போதும் நமக்குள் தோன்றும் வெவ்வேறு உணர்வுகளைப் போலவே இந்த நூலில் உள்ள ஒவ்வொரு கட்டுரையைப் படிக்கும் போதும் வித வித மான உணர்வுகள் நம்மை ஆட்கொள்ளும்.
இந்த நூலில் மொத்தம் 29 கட்டுரைகளை மதுமிதா தொகுத்தளித்துள்ளார் அவரது மனோரஞ்சிதத்தையும் சேர்த்து. சா. கந்தசாமி, பிரபஞ்சன், வண்ணதாசன், பாவண்ணன், நாஞ்சில் நாடன், அ. முத்துலிங்கம், தோப்பில் முஹம்மது மீரான் என இன்னும் பல மூத்த எழுத்தாளர்களின் கட்டுரைகளையும் உள்ளடக்கியது இத்தொகுப்பு. நூலின் இறுதியில் கட்டுரையாளர்கள் பற்றிய குறிப்புகளைத் தந்துள்ளனர். எனினும் இந்த தொகுப்பில் இடம்பெற்ற கட்டுரைகள் எங்கே, எப்போது வெளி வந்தவை எனும் தகவலைத் தந்திருந்தால் நன்றாக இருந்திருக்கும்.
இந்நூலில் எனக்குப் பிடித்த கட்டுரைகள் பல. அவற்றில் மிகவும் பிடித்தவை நாஞ்சில் நாடனின் ‘சிறு மீன் சினையினும் நுண்ணிது’, ச. விசயலட்சுமியின் ‘மெளனத் தவமிருக்கும் உயிர்முடிச்சு’, வண்ணதாசனின் ‘ஒரு மரம், ஒரு பறவை, ஒரு மனிதன்‘, சா. கந்தசாமியின் “தெங்கு முதல் மயில் கொன்றை வரை”, கல்யாண்குமாரின் ‘மரங்களின் மகாத்மா’, தமிழ்நதியின் ‘வேம்பின் குயில்களும் மேப்பிள் மரங்களும்’.
அனைவரும் படிக்க வேண்டிய நூல் இது. உங்கள் ஊரில் உள்ள சாலையோரமாக உள்ள மரங்களில் பெருக்கல் குறி போடப்பட்டிருந்தால் உங்களுக்கு அந்த மரங்களை காப்பாற்ற வேண்டும் என்ற எண்ணம் இருந்தால், அங்குள்ள நெடுஞ்சாலைத் துறை அதிகாரிகளிடம் இந்த நூலை கொடுத்துப் படிக்கச் சொல்லுங்கள். ஒன்று அல்ல 3, 4 படிகளை வாங்கிக் கொடுங்கள். அவர்கள் பல உயர் அதிகாரிகளிடம் இந்நூலை சமர்ப்பிக்க வேண்டியிருக்கும். ஒருவேளை இந்த நூலைப் படித்தபின் அவர்கள் மனம் மாறி மரங்களை வெட்டாமலும் போகலாம்.
ஔவையார் இப்போது இருந்தால் இப்படியும் பாடியிருப்பார்
“சாலையோர மரமும், அரசு அறிய
வீற்றிருந்த வாழ்வும், வீழும் அன்றே”
ஒரு இயற்கையியல் ஆராய்ச்சியாளனாக இந்த நூலைப் படிக்கும் போது ஒரு சில கட்டுரைகளில் சொல்லப்பட்ட அறிவியல் துல்லியமற்ற கருத்துக்களை கவனிக்காமல் இருக்க முடியவில்லை.
மூன்று கட்டுரைகளில் குல்மோகர் மரம் என்றே குறிப்பிட்டுள்ளார்கள் (சா. கந்தசாமியின் கட்டுரையைத் தவிர). இதன் தமிழ் பெயர் மயில் கொன்றை என்கிறது கே. எம். மேத்யூவின் The Flora of the Palni Hills. க்ரியாவின் தற்காலத் தமிழ் அகராதி மயிற்கொன்றை எனவும், விக்கிபிடியா இதை செம்மயிற்கொன்றை அல்லது மயிற்கொன்றை எனவும் அழைக்கிறது. அறிவியலாளர்களால் Delonix regia என்றழைக்கப்படும் இதன் பூர்விகம் மடகாஸ்கர் தீவு.
மயில் கொன்னை என்பது வேறு அது Caesalpinia pulcherrima எனும் சிறு மரம் இது மேற்கிந்தியத்தீவுகளில் இருந்து கொண்டு வரப்பட்டது. இதன் மலரும் குல்மோகர் மலரை கிட்டத்தட்ட ஒத்து இருப்பதாலும், இவை அயல் தாவரங்களாதலாலுமே இந்தப் பெயர்க் குழப்பம்.
Left: மயில் கொன்னை Caesalpinia pulcherrima. Photo: Wikimedia commons
Right: மயில் கொன்றை Delonix regia Photo: Wikimedia Commons
சா. கந்தசாமியின் கட்டுரையில் மருதமரம் எனக் குறிப்பிட்டிருப்பது Terminalia arjuna அதாவது வெள்ளை மருது, ஆனால் கு. வி. கிருஷ்ணமூர்த்தி “தமிழரும் தாவரமும்” நூலில் சங்க இலக்கியப் பாடல்களில் குறிப்பிடப்படும் மருத மரம் இதுவல்ல என்றும் செம்மருதம் என குறிப்பிடப்பட்டிருப்பதால் Lagerstroemia reginae தான் என்கிறார். தோப்பில் முஹம்மது மீரானின் ‘ஒரு மரமும் கொஞ்சம் பறவைகளும்’ கட்டுரையில் வெளிநாட்டுப் பறவைகள் மாமரத்தில் கூடு கட்டுவதாகக் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. வலசை வரும் பறவைகள் இங்கே கூடுகட்டுவதில்லை. சரி இதையெல்லாம் இவ்வளவு நுணுக்கமாக பார்க்க வேண்டுமா என்றால் என்னைப் பொறுத்தவரை ஆமாம் பார்க்க வேண்டும் என்றுதான் சொல்வேன்.
எனினும் ஒரு ஆராய்ச்சியாளனாக இந்த நூலில் இருந்து நான் கற்றுக் கொண்டது பல. தாவரவியல் படித்த ஒருவன் ஒரு மரத்தைப் பற்றி விவரிப்பதற்கும், மொழி வளமும் கற்பனைத்திறனும் கொண்ட படைப்பாளன் ஒருவன் விவரிப்பதற்கும் நிறைய வித்தியாசங்கள் இருக்கும். உதாரணமாக இந்நூலில் மரங்கள் குறித்து, எளிமையாகப் புரியும் வகையில் சொல்லப்பட்டிருக்கும் ஒரு சில சொற்களை, வாக்கியங்களை தாவரவியல் நூல்களில் பார்க்க முடிவதில்லை.
இந்த நூலை படித்துக் கொண்டிருந்தபோது எனக்குள் இருக்கும் ஆராய்ச்சியாளனின் புத்தி சில கேள்விகளுக்கான விடைகளைத் தேடியது. இந்த நூலில் எத்தனை வகையான மரங்கள் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளன? எந்தக் கட்டுரையில் அதிகமான மரங்கள் இடம்பெற்றிருக்கின்றன? அந்த மரங்கள் யாவை? பல எழுத்தாளர்களால் குறிப்பிடப்பட்ட மரம் எது? என் அப்பாவும் நானுமாகச் சேர்ந்து வேலைமெனக்கெட்டு இதையெல்லாம் பட்டியலிட்டோம். நூலைப் படித்துவிட்டு முடிந்தால் நீங்களே பட்டியலிட்டுப் பாருங்கள். பொறுமை இல்லையெனில் எழுதுங்கள் சொல்கிறேன்.
புறவுலகை போற்ற, பாதுகாக்க முதலில் அவற்றை பார்த்து ரசிக்க வேண்டும். நாம் எதை விரும்புகிறோமோ அதைத்தான் காப்பாற்றவும் செய்வோம். இயற்கையின் ஒரு அங்கமான மரங்களை போற்றிப் பாதுகாக்க மரத்தின் பயனை மட்டுமே சொல்லிப் புரிய வைப்பதைவிட மரங்களை மரங்களாகப் பார்க்கக் கற்றுத் தரவேண்டும். தாவரங்களையும் மரங்களையும் இனங்கான கையேடுகள் உதவும். ஆனால் மரங்களின் மேல் பரிவு காட்டவும், கரிசனம் கொள்ளவும் அதன் நீட்சியாக அவற்றைப் பாதுகாக்கவும் இது போன்ற உணர்வுபூர்வமான அனுபவப் பகிர்வுகளே பேருதவி புரியும்.
கி. ராஜநாராயணன் கரிசல் காட்டுக் கடுதாசியில் ஆல், அரசு போன்ற மரங்களை அடுப்பெரிக்க பயன்படுத்துவதில்லை ஏனெனில் அவை வணக்கத்துக்குரிய மரங்கள் என்று குறிப்பிடுவார் (இந்நூலில் உள்ள நாஞ்சில் நாடனின் கட்டுரையைப் படித்தால் ஏன் அவற்றை அடுப்பெரிக்க பயன்படுத்துவதில்லை என்பது விளங்கும்). அதுபோல மரங்கள் குறித்த இந்த நூலும் வணக்கத்துக்குரியது !
—
தி இந்து தமிழ் நாளிதழ் உயிர் மூச்சு பகுதியில் 29th April 2017 அன்று வெளியான கட்டுரையின் முழுப் பதிப்பு. அக்கட்டுரையை இங்கே காணலாம். அதன் PDFஐ இங்கே பெறலாம்.
வைகை அணையில் நீர் ஆவியாவதைத் தடுக்க என்ன செய்யலாம்?
வைகையில் தெர்மோக்கோல் அட்டைகள்: மதுரை ஆட்சியர் விளக்கம் – தி இந்து http://tamil.thehindu.com/tamilnadu/article9658399.ece
இந்த செய்தியின் உரலியை கணினித் திரையில் பார்த்தவுடனேயே அதைச் சுட்டி அப்பக்கத்திற்குச் சென்றேன். தலைப்பைப் பார்த்தவுடன் செய்தியின் சாரத்தை நம் மனது ஊகிக்கும் அல்லவா? யாரோ தெர்மொக்கோலை வைகை ஆற்றில் மிதக்கவிட்டு அதன் சூழலுக்குக் கேடு விளைவித்திருகிறார்கள் என்றுதான் மனதில் தோன்றியது. அந்தப் பக்கத்தில் இருந்த படத்தைப் பார்த்ததும் ஆற்றிலிருந்து சிலர் தெர்மோக்கோல் அட்டைகளை அகற்றுவது போலிருந்தது. ஆனால் ஐந்து பத்தியே இருந்த அந்த நம்ப முடியாத செய்தியை ஒரு நிமிடத்திற்குள் இரண்டு முறை படித்தபின் சிரிப்பும், கோபமும் வந்தது. பின்னர் அது வேதனையாக மாறியது.
அதாவது அணையில் உள்ள நீர் ஆவியாகாமல் இருக்க நீர்ப்பரப்பில் தெர்மோக்கோல் (Styrofoam) அட்டைகளைப் போட்டு மறைக்கின்றார்களாம். ஒரு பொறுப்பற்ற, கோமாளித்தனமான, சுற்றுச்சூழலுக்கும், சுகாதாரத்திற்கும் கேடு விளைவிக்கும் ஒரு செயலை (தெர்மோக்கோல் மட்கிப் போகாது, புற்று நோயை ஏற்படுத்தக் கூடிய இராசயனப் பொருளை கொண்டது) செய்துள்ளார்கள். அதுவும் உலக பூமி தினத்தன்று நடந்ததை நினைத்து கோபப்பட்டுக் கொண்டிருந்த வேளையில் நண்பர் ஒருவர் இந்த நிகழ்வை அடிப்படையாக வைத்து மீம் ஒன்றை மின்னஞ்சலில் அனுப்பியிருந்தார். அதைப் பார்த்ததும் கோபம் கொஞ்சம் தணிந்தது. இணையத்தில் இன்னும் பல மீம்ஸ் இச்சம்பவம் குறித்து பல பார்க்க முடிந்தது. அவை யாவும் சாம்பந்தப்பட்டவர்களை கேலி செய்யும் வகையிலேயே இருந்தது. உருப்படியான மாற்று யோசனைகள் ஏதும் சரியாக கொடுக்கப்படவில்லை. ஆகவே சுமார் ஒரு மணி நேரம் செலவிட்டு யோசித்து, நண்பர்களிடமும் யோசனை கேட்டு வைகை அணையில் நீர் ஆவியாவதைத் தடுப்பதற்கான சில வழிமுறைகளைப் பட்டியலிட்டேன். அவை யாவன:
1. நீர்த்தேக்கத்தை நிரப்பும் அளவிற்கு பல இடங்களில் இருந்து படகுகளை வர வழைத்து அணையில் விட வேண்டும். அதற்கு முன் படகின் மேல் பெரிய குடையை இணைக்க வேண்டும். படகில் இருவர் இருக்க வேண்டும். ஒருவர் படகை ஓட்ட இன்னொருவர் குடை காற்றில் பறந்து போகா வண்ணம் கெட்டியாகப் பிடித்துக் கொள்ள.
2. நீர்ப்பரப்பின் மேல் ஒரு பிரும்மாண்டமான சாமியானா பந்தல் போடலாம். அல்லது இன்னும் சிறப்பாகச் செய்ய வேண்டுமென்றால் நீர்த்தேக்கத்தின் பரப்பை ஒத்த எவர் சில்வர் தகட்டை அதன் மேல் வைத்தால் ஆவியாகும் நீராவி அந்தத் தகட்டில் படிந்து மீண்டும் நீர்தேக்கத்தின் மேலேயே நீராகச் சொட்டும். “அணை வாயை மூடினாலும் ஊர் வாயை மூட முடியாது” என புதிய மொழி புழக்கத்திற்கு வரும்.
3. அமெரிக்காவில் ஏதோ பந்துகளைக் கொட்டி குளத்தை நிரப்பி நீர் ஆவியாவதை தடுத்தார்களாம். ஆயினும் இந்த திட்டத்தினால் ஏற்படும் சுகாதாரச் சீர்கேட்டினை அறிந்து பந்துகளை திரும்பவும் பொறுக்கி எடுத்து விட்டார்கள் (இந்த உரலியைக் காண்க). ஆகவே அந்த பந்துகளைக் கொட்டாமல் கிரிக்கெட், வாலிபால், கூடைப்பந்து என பல வகையான தன்னார்வ விளையாட்டு வீரர்களை அழைத்து வந்து கரையோரமாக விளையாடச் சொல்ல வேண்டும். அவர்கள் அடிக்கும் பந்துகள் யாவும் நீரில் விழுந்து நாளடைவில் நீர்த்தேக்கம் முழுதும் பந்துகளாக மிதக்கும். நீரும் ஆவியாகாது.
4. எண்ணெய்ப் படலம் நீர் பரப்பில் இருந்தால் நீர் ஆவி ஆகாது. ஆகவே பொதுமக்களை அணையில் எண்ணெய் தேய்த்துக் குளிக்கச் சொல்லலாம். ஆனால் குளிக்க வருபவர்கள் சோப்பு, ஷாம்பு, சீயக்காய் முதலியவற்றை உபயோகிக் கக்கூடாது. அவை சுற்றுச்சூழலுக்கு கேடு விளைவிக்கும்.
5. சரி வாங்கிய தெர்மோக்கோல் அட்டைகளை என்ன செய்வது? அதை உபயோகித்தே ஆகவேண்டும் என்றால் அவை பறக்காமல் இருக்க என்ன செய்வது? நீர்த்தேக்கத்தை சுற்றி சுவர் எழுப்ப வேண்டும். பின்னர் கிணற்றின் மேல் கம்பியால் ஆன வலை போடுவார்களே அது போல ஒரு பெரிய கம்பி வலையை வைக்க வேண்டும். இப்போது தெர்மோக்கோல் அட்டைகளை உள்ளே விட்டால் அவை பறந்து மேலே போகாது.
இப்போதைக்கு என் அறிவுக்கு எட்டியவை இவையே. இது குறித்து பலரும் யோசித்தால் இன்னும் சிறந்த யோசனைகள் வர வாய்ப்பிருக்கிறது. உங்களது கருத்துக்களையும் தெரிவியுங்கள். சுமார் 10 அல்லது 15 வழிமுறைகள் சேர்ந்த பிறகு அதை சம்பந்தப்பட்டவர்களுக்கு பரிந்துரைக்கலாம்.
உங்களது அறிவாற்றலை வெளிப்படுத்த வேண்டிய தருணம் வந்து விட்டது. எடுங்கள் பேனாவை!
இப்போதாவது விழித்துக்கொள்வோமா? – அச்சுறுத்தும் புவி வெப்பமாதல்
Photo: Wikimedia Commons
கடுமையான பருவ நிலையினால் ஏற்படும் பாதிப்புகள் அன்மைக் காலமாக பெருகிக் கொண்டே வருகின்றன. உலகலாவிய காப்பீட்டு நிறுவனமான மியூனிச் ரெ (Munich Re) 2012ல் பதிப்பித்த ஆராய்ச்சி அறிக்கை, அதீத (extreme) பருவநிலை மாற்றத்தின் விளைவால் ஏற்படும் இயற்கைப் பேரிடர்களின் எண்ணிக்கை 1980களிலிருந்தே இருமடங்காகிக் கொண்டிருப்பதை சுட்டிக்காட்டுகிறது. கலிபோர்னியாவில் உள்ள டெத் பள்ளத்தாக்கில் (Death Valley) 2013ம் ஆண்டு ஜூனில் 54.0 C வெப்பநிலை பதிவானது. இதுவே இப்பூமிப்பந்தில் பதிவுசெய்யப்பட்ட அதிகபட்ச வெப்பநிலை. அதே ஆண்டு, ஆஸ்திரேலியாவிலும் கடும் வெப்பமும், வட இந்தியாவிலும் (குறிப்பாக உத்தரகண்ட் மாநிலத்தில்), அமேரிக்காவிலும், மத்திய ஐரோப்பா, அர்ஜண்டினா, கனடா முதலிய பகுதிகளில் கடும் மழையும் வெள்ளமும் ஏற்பட்டது. அமெரிக்காவின் சில மத்திய மாநிலங்களில் மே கடைசியில் பனிப்பொழிவும், ஏனைய பகுதிகளில் குறிப்பாக டெக்சாஸ் மாநிலத்தில் கடும் வறட்சியும் ஏற்பட்டது. இந்தியாவிலும் பல பகுதிகளில் (குறிப்பாக வட மாநிலங்களில்) ஜனவரி மாதத்தில் கடும் குளிரும் மே மாதங்களில் கடும் வெப்பமும் ஏற்படுகிறது. இந்த நிலை வரும் காலங்களில் இன்னும் அதிகமாகும் என்றே எதிர்பார்க்கப்படுகிறது.
இதற்கெல்லாம் காரணம் புவி வெப்பமாதலா (Global Warming)?. ஒரு குறிப்பிட்ட இயற்கைப் பேரிடர் (புயல், வெள்ளம், கடும் வெப்பம்) நிகழ்விற்காக மட்டுமே பூமிச் சூடாதலை காரணம் காட்ட முடியாது. தினசரி வெப்பநிலையையும் நீண்ட கால தட்பவெப்பநிலையையும் (climate) நிர்ணயிக்கும் காரணிகள் பல. ஒரு குறிப்பிட்ட பகுதியின் காலநிலையில் (weather) ஏற்படும் இயற்கையான மாறுதல், காற்றுமண்டலத்திலும், கடலிலும் ஏற்படும் ஏற்றத்தாழ்வுகள் (oscillation), சூரிய சுழற்சி (solar cycle), எரிமலை வெடிப்பு, சுற்றுப்புற மாசு போன்றவைகளை காரணிகளாகச் சொல்லலாம். எனினும் கடும் வெப்பம், கடுங்குளிர், வறட்சி மற்றும் கடும் மழை, பனிப்பொழிவு, வெள்ளம் முதலியவற்றை புவி வெப்பமாதலுடன் சம்பந்தப்படுத்த முடியுமா? நிச்சயமாக முடியும்.
2015 சென்னை வெள்ளம். Photo: Wikimedia Commons
உயரும் வெப்பநிலை
கடந்த பல ஆண்டுகளாக உலக அளவில் சராசரி வெப்பநிலையில் ஏற்பட்டுள்ள உயர்வையே புவி வெப்பமடைதல் என்கிறோம். இதனால் வெப்பமும் குளிரும் அதிகரிப்பது இயல்பே. எனினும் உலகின் தட்பவெப்பம் உயரும் போது குளிரைவிட தற்போது வெப்பமே அதிகரிக்கின்றது. அமெரிக்காவில் வாஷிங்டன் D.Cல் மட்டும் 2000ம் ஆண்டிலிருந்து கடும் வெப்பம் மற்றும் கடுங்குளிருக்கான பதிவு 7க்கு 1 என்ற விகிதத்தில் இருப்பதாக அறியப்பட்டுள்ளது. இது அமெரிக்காவில் மட்டுமல்ல கடந்த இருபது ஆண்டுகளாக உலக அளவிலும் கிட்டத்தட்ட இதே விகிதத்தில் இருப்பதாக உலக வானிலை ஆராய்ச்சி நிறுவனம் (World Meterological Organization) வெளியிட்ட அறிக்கை (The Global Climate 2001-2010: A Decade of Climate Extremes) தெரிவிக்கின்றது.
உலகில் சராசரி வெப்பநிலை உயர்வும், ஒட்டுமொத்த வெப்பநிலை பரவியிருத்தலில் உயர்வும், கடும் வெப்பமும் 30 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு இருந்திருப்பதற்கான சாத்தியங்கள் மிகவும் குறைவு எனவும், ஆனால் தற்காலத்தில் அவை மிகவும் அதிகம் என நாசா (NASA) விஞ்ஞானியான ஜேம்ஸ் ஹான்சென் குழுவினரின் ஆராய்ச்சி முடிவுகள் வாயிலாக அறியமுடிகிறது.
ஒவ்வோர் ஆண்டும் வெப்பநிலை கூடிக்கொண்டே இருக்கிறது. தற்போதைய நிலவரப்படி இதுவரை கணக்கெடுத்ததில் இதுதான் வெப்பமயமான ஆண்டு. ஜூன் 2016 வரை பதிவான நிலம் மற்றும் கடல் பகுதியின் சராசரி வெப்பநிலை 19ம் நூற்றாண்டின் இறுதியில் (தொழில்புரட்சிக் காலம்) இருந்ததை விட 1.3 செல்சியஸ் அதிகம் என்பதை நாசா தெரிவித்துள்ளது.
கடுங்குளிர்
உலகின் வடதுருவப்பகுதியில் வழக்கத்திற்கு மாறாக கடுங்குளிர் ஏற்படுவதும் தற்காலத்தில் நிகழ்கிறது. இதற்கு முக்கிய காரணம் ஆர்க்டிக் பகுதி ஏனைய வடதுருவப்பகுதிகளைவிட இருமடங்கு சூடாவதே எனக் கருதப்படுகிறது. விஞ்ஞானிகள் ஜெனிபர் பிரான்சிஸ் மற்றும் ஸ்டீபன் வேவ்ரஸ் ஆகியோரின் ஆராய்ச்சி முடிவுகளின் படி 1980களிலிருந்து (கிட்டத்தட்ட இந்தியாவின் பரப்பளவில் உள்ள) ஆர்க்டிக் பகுதியின் கோடைகாலத்தில் வேகமாக உருகும் பனிக்கட்டிகள் மற்றும் ஆர்க்டிக் கடலுக்கு பூமியிலிருந்து தொடர்ச்சியாக செலுத்தப்பட்டுவரும் வெப்பத்தினாலும் காற்றுமண்டலத்தின் போக்கில் (குறிப்பாக வடதுருவத்தில் வீசும் அதிவேகக் காற்றோட்டத்தில் – jet stream air current) மோசமான விளைவுகளை ஏற்படுத்தும் என்பதை அறியமுடிகிறது. இக்காற்றோட்டம் வீசும் பாதை வட அமெரிக்கா மற்றும் யூரேசியாவின் மேல் இருப்பதால், இதில் ஏற்படும் மாறுதல்களினால் இப்பகுதிகளில் கடும் வெப்பம் அல்லது கடுங்குளிர் ஏற்படுகிறது.
ஆகவே, வெப்பநிலையில் ஏற்படும் இந்த தீவிரமான ஏற்றத்தாழ்வுகள் ஏதே இயல்பான ஒன்று அல்ல என்பதும், அதற்கு புவி வெப்பமாதலும் ஒரு காரணமே என்பதும் மேற்சொன்ன ஆராய்ச்சிகளின் முடிவுகளிலிருந்து புலப்படும்.
வெள்ளமும் வறட்சியும்
சரி வெள்ளத்திற்கும் வறட்சிக்கும் காரணம்? புவி வெப்பமாதலின் விளைவாக பூமியின் வட அரைகோளத்தில் (northern hemisphere) நீண்ட கோடைகாலமும், அதிக மழைபொழிவும் இருக்கும் என பெரும்பாலான பருவநிலை மாதிரிகள் (climate models) கனிப்பதாக ஐ.நா வின் பருவநிலை மாற்றத்திற்கான சர்வதேச குழுவின் (Intergovernmental Panel on Climate Change – IPCC) அறிக்கை கூறுகிறது. தேவையான ஈரப்பதமின்றி குறிப்பிட்ட காலத்திற்கு மேல் தரையில் நிலவும் அதிகமான வெப்பநிலை மற்றும் அதிக அளவு நீராவியை தக்கவைத்துக் கொள்ளும் காற்றுமண்டலத்தின் திறனாலும் மண் வறண்டு போய் வறட்சி ஏற்படுகிறது. இவ்வுலகில் 1970லிருந்து பல பகுதிகள் வறண்டு போனதற்கும் அதனால் ஏற்பட்ட காட்டுத்தீ நிகழ்வுகளுக்கும் புவி வெப்பமடைதலும் ஒரு முக்கிய காரணம் ஆகும். அதே வேளையில் கடந்த சில ஆண்டுகளாக இவ்வுலகின் கடல் பகுதிகளும் சூடாகி வருகின்றன. உலக அளவில்மிகப் பெரிய பவளப் பாறைத் திட்டுக்கள் வெளுத்துப் போய் இறந்து கொண்டிருகின்றன. கடலில் இருந்து அதிக அளவில் ஆவியாகும் நீரானது சூடான காற்றுமண்டலத்தில் சேர்ந்து அதிகரித்துக் கொண்டே போகிறது. இதனால் நீரின் அளவு தற்போது காற்றுமண்டலத்தில் 1970 களில் இருந்ததை விட 4 சதவிகிதம் அதிகரித்திருக்கிறது. இந்த நீரானது ஒரு கட்டத்தில் ஏதோ ஒரு நிலப்பகுதியில் பெரும் மழையாகவோ, கடும் பனிப்பொழிவாகவோ வீசி, அங்கே பெரும் வெள்ளத்தை உலகில் பல்வேறு இடங்களில் (இந்தியா உட்பட) ஏற்படுத்துகிறது. விஞ்ஞானி கெவின் ட்ரென்பெர்த் குறிப்பிட்டது போல்
”…தற்போது நிகழும் எல்லா வானிலை தொடர்பான பேரிடர்களும் பருவநிலை மாற்றத்தினால் தான், ஏனெனில் புறச்சூழல் முன்பை விட வெப்பமாகவும் ஈரப்பதம் மிக்கதுமாக இருக்கிறது.”
என்ன செய்ய வேண்டும்?
இதற்கெல்லாம் நாம் என்ன செய்யமுடியும்? முதலாவதாக இதற்கெல்லாம் காரணம் புவி வெப்பமயமாதல் தான் என்பதை உணர வேண்டும். பருவநிலை மாற்றத்தைப் பற்றிய ஆராய்ச்சியில் ஈடுபட்டுள்ள விஞ்ஞானிகளில் 97 சதவிகதம் பேர் இந்த புவி வெப்பமயமாதல் மனிதனால் ஏற்படுத்தப்பட்டதே என்பதை தெளிவாக ஒப்புக்கொண்டிருக்கிறார்கள். அதாவது நாம் படிம எரிபொருட்களான (fossil fuel) பெட்ரோல், டீசல், நிலக்கரி முதலியவற்றை எரிப்பதனால் வெளியாகும் கரியமில வாயு (கார்பன் டை ஆக்சைடு – CO2) புறச்சூழலில் அதிகரிப்பதனாலேயே. புறச்சூழலில் CO2 வின் அடர்த்தி மே 2013ல் 400 பி.பி.எம் (parts per million-PPM) எனும் அளவினைக் கடந்து விட்டது. இது 1700ன் இறுதியில் 280 PPMஆக இருந்தது. கடைசியாக CO2 400 PPM ஆக இருந்தது 3-5 மில்லியன் ஆண்டுகளுக்கு முன். அப்போது இவ்வுலகில் கடல் மட்டம் உயர்ந்தும், நிலவிய பருவநிலையும் வேறு. ஆனால் தற்போதைய நிலை ஒருபோதும் இதற்கு முன் இருந்ததில்லை. இது மனித நாகரிகத்தின் வளர்ச்சியால் ஏற்பட்ட விளைவே.
சுற்றுப்புற சூழலில் உள்ள CO2 ன் மாதாந்திர செறிவு நிலை (Trends in monthly CO2 concentration – Courtesy: http://www.esrl.noaa.gov/gmd/ccgg/trends/ Accessed on 19-11-2016
இரண்டாவதாக, உலகில் உள்ள அனைவரும் சேர்ந்து CO2, மீத்தேன் போன்ற, பசுமைக்குடில் வாயுக்களின் வெளியேற்றத்தை வெகுவாகக் குறைக்க வேண்டும். இது பொருளாதாரத்தில் உயர்ந்த நாடு இது, வளர்ந்து வரும் நாடு என்ற பாகுபாடெல்லாம் புயலுக்கும் வெள்ளத்திற்கும் தெரியாது. புவிவெப்பமயமாதல் உலகின் எல்லா பகுதியையும் குறிப்பாக ஆசியப் பகுதியை வெகுவாக பாதிக்கும் என உலக காலநிலை பேரிடர் குறியீடு (global climate risk index) சுட்டிக்காட்டுகிறது. காலநிலை மாற்றத்தினால் பொருளாதார வளர்ச்சியின் பாதிப்பும் நாளுக்கு நாள் உயர்ந்து கொண்டே போகிறது. ஆகவே உலகில் உள்ள நாம் அனைவரும் சேர்ந்து படிம எரிபொருட்களின் உபயோகம், கார்பனை அதிகமாக உபயோகிக்கும் செயல்கள் போன்றவற்றை வெகுவாகக் குறைத்தும், புதுப்பிக்கப்படத்தக்க சத்தி (renewable energy), சக்திப் பயன்பாட்டில் சிக்கனம், கார்பன் சேமிப்பு (Carbon sequestration) முதலியவற்றை அடிப்படையாகக் கொண்டு ஒரு புதிய பொருளாதாரக் கொள்கையை உருவாக்கி அதன் படி செயல்பட வேண்டும்.
கடைசியாக, நமது நிலம், வனம், நீர்நிலைகள் ஆகியவற்றை பயன்படுத்தும் விதமும், பராமரிக்கும் விதமும் பசுமைக்குடில் வாயுக்களின் வெளியேற்றத்தின் அளவில் தாக்கத்தை ஏற்படுத்தி காலநிலை மாற்றத்திற்கு வித்திடும். ஆயினும், இதன் விளைவால் உருவாகும் இயற்கைப் பேரிடர்களும் அவை ஏற்படுத்தும் கடுமையான பின்விளைவுகளிலிருந்தே இதை நாம் அறிய முடியும். அண்மையில் உத்தரகண்ட் மாநிலத்திலும், சென்னையிலும் ஏற்பட்ட வெள்ளத்தினாலும் அதனால் ஏற்பட்ட சேதங்களுமே இதற்கு உதாரணம். சகட்டு மேனிக்கு காடுகளையும் பரந்த புல்வெளிகளையும் அழித்தல், நீர்நிலைகளையும், சரிவான மலைப்பகுதிகளையும் ஆக்கிரமித்து கட்டுப்பாடின்றி கட்டிடங்களை கட்டிவைப்பது, இயற்கையான வாழிடங்களை சீரழித்து மாற்றியமைத்தல் முதலிய காரணங்களாலும், சரியான கட்டமைப்பு வசதிகள், பேரிடர் மேலாண்மை இல்லாததாலுமே வானிலை தொடர்பான பேரிடர்களுக்குப் பிறகு ஏற்படும் சேதங்கள் நம்மை நிலைகுலையச் செய்கிறன்றன.
2012 உத்தரகாண்ட் வெள்ளம். Photo: Wikimedia Commons
இப்போதும் ஒன்றும் குடிமுழுகிப் போகவில்லை. இந்த கணத்திலிருந்து நாம் ஒவ்வொருவரும் பொறுப்பான முறையில் செயல் பட்டால் நிச்சயமாக பசுமைக்குடில் வாயுக்களின் வெளியேற்றத்தைக் கட்டுப்படுத்தவும், இயற்கைப் பேரிடர்களின் பாதிப்புகளிலிருந்து நம்மை பாதுகாத்துக் கொள்ளவும் முடியும். வனப்பகுதி, நீர்நிலைகள், இயற்கையான புல்வெளிகள், சமவெளிகளை மதித்துப் போற்றிப் பாதுகாக்க வேண்டும். பொருளாதார வளர்ச்சியை மட்டுமே குறிக்கோளாகக் கொள்ளாமல் இயற்கையோடு இயைந்த வளங்குன்றா வளர்ச்சி முறைகளை பின்பற்ற வேண்டும். இதைஅண்மையில் இங்கு ஏற்பட்ட வெள்ளம், வறட்சி முதலிய இயற்கைப் பேரிடர்களைப் பார்த்தே நாம் புரிந்து கொண்டிருக்க வேண்டும். கால நிலை மாற்றத்தின் பாதிப்புகளை, கட்டுபடுத்த, எதிர்கொள்ள இந்த பூமிப்பந்தில் வாழும் ஒவ்வொரு மனிதனும் விரைந்து செயலாற்ற வேண்டும்.
13 ஜுலை 2013ல் தி ஹிந்து ஆங்கிலத்தில் வெளியான “Living in an extreme world”ஐ தழுவி எழுதப்பட்ட இந்த கட்டுரை தி ஹிந்து தமிழ் உயிர்மூச்சு பகுதியில் 19 நவம்பர் 2016 அன்று வெளியானது. அதற்கான உரலி இங்கே. அதன் PDF இங்கே.
