இந்தியா 75: தத்தளிக்கும் காட்டுயிர்களும் வாழிடங்களும்

எந்த ஒரு துறையையும் பொதுவாக இந்தியச் சுதந்திரத்துக்கு முன், பின் என ஒப்பிடுவது வழக்கமான ஒன்று. பல்லுயிர்ப் பாதுகாப்பு குறித்தும் இந்த வகையில் பகுப்பாய்வு செய்யலாம். ஆங்கிலேய ஆட்சி முறை 1947இல் ஒருவழியாக முடிவுக்கு வந்தாலும், மழை விட்டாலும் தூவானம் விடாது என்பதுபோல் 1960வரையிலும்கூட காட்டுயிர்கள் (புலிகளையும் சேர்த்துத்தான்) கேளிக்கைக்காகவும், விருதுகளுக்காகவும், வீரசாகசத்திற்காகவும், வேட்டையாடப்பட்டு வந்தன. இதனால் பல (ஒற்றைக்கொம்பு காண்டாமிருகம் , ஆசிய யானை, சிங்கம், புலி போன்ற) பெரும் பாலூட்டிகள் எண்ணிக்கையில் வெகுவாகக் குறைந்துபோயின. 20ஆம் நூற்றாண்டின் முதல் ஐம்பது ஆண்டுகளில் இந்தியாவிலிருந்து முற்றிலும் அழிந்துபோன ஜாவா காண்டாமிருகம், சுமத்ரா காண்டாமிருகம், பாண்தெங் (Banteng) – ஒரு வகை காட்டு மாடு, சிவிங்கிப் புலி (Asiatic Cheetah) போன்றவையாகும். இவற்றில் இந்தியா சுதந்திரம் அடைந்த பின் அற்றுப்போனது சிவிங்கிப் புலி. இன்னும் பல காட்டுயிர்களின் எண்ணிக்கையும் அவற்றின் வாழிடப் பரப்பும் வெகுவாகக் குறைந்துபோயின. இந்த நிலையை உணர்ந்து பல அரசு-சாரா நிறுவனங்களும் (பம்பாய் இயற்கை வரலாற்றுக் கழகம் – Bombay Natural History Society போன்ற), சாலிம் அலி, ம கிருஷ்ணன், எட்வர்ட் பிரிட்சாட்டு கீ (சுருக்கமாக E.P. Gee), கைலாஷ் ஷன்க்லா முதலான இயற்கை ஆர்வலர்களும் இந்தியாவின் பல்லுயிர் பாதுகாப்பு குறித்து எழுதவும், பேசவும் ஆரம்பித்தனர்.

இந்தியாவின் கடைசி சிவிங்கிப்புலிகள்! சுதந்திரத்திற்குப் பின் முற்றிலுமாக அழிக்கப்பட்ட உயிரினம். படம். விக்கிபீடியா(மேலும் விவரங்களுக்கு இந்த ஆங்கில விக்கிபீடியா பக்கத்தைக் காண்க – https://en.wikipedia.org/wiki/Asiatic_cheetah)

இதன் விளைவாக உருவானதே இந்தியக் காட்டுயிர் பாதுகாப்புச் சட்டம் 1972 (Indian Wildlife Protection Act 1972). இதனைத் தொடர்ந்து 1973இல் புலிகள் பாதுகாப்பு செயல்திட்டம் (Project Tiger) தொடங்கப்பட்டது. பின்னர் காட்டுயிர் சரணாலயங்கள், தேசிய பூங்காக்கள், புலிகள் காப்பகங்கள், யானை காப்பகங்கள் (யானைகள் பாதுகாப்புச் செயல்திட்டம் – Project Elephant -1992இல் தொடங்கப்பட்டது), உயிர்மண்டலக் காப்பகங்கள், பறவைகள் சரணாலயங்கள், பல்லுயிர் பாதுகாப்பகங்கள் (Conservation reserves) என பல பாதுகாக்கப்பட்ட பகுதிகள் உருவாயின. ஒருபக்கம் இதெல்லாம் நடந்துகொண்டிருந்தபோதே, இன்னொரு பக்கம் வளர்ச்சித் திட்டங்களுக்காக (நீர் மின்சாரம், அணைகள், சாலைகள், கனிமச்சுரங்கம் தோண்டுதல் போன்ற) இயற்கை வாழிடங்கள் அழிக்கப்பட்டும், திருத்தப்பட்டும் வந்தன. பசுமைப்புரட்சியின் பக்கவிளைவாக இரசாயன உரங்களின் உபயோகம் அதிகரிப்பால் பல வகையான உயிரினங்கள் எண்ணிக்கையில் குறைந்து, பல பகுதிகளில் அற்றும் போயின (எடுத்துக்காட்டு நரிகள் Golden Jackal), காடுகள் அழிக்கப்பட்டு ஓரினக்காடுகளாயின. அதாவது வெட்டுமரத்தொழிலில் இருந்து வரும் வருமானத்துக்காக தேக்கு, சீகை (Black Wattle), யூக்கலிப்டஸ் முதலான ஒரே வகையான மரங்கள் நட்டு வளர்க்கப்பட்டன. காபி, தேயிலை போன்ற ஓரினப்பயிர்களுக்காகவும் காடுகள் திருத்தப்பட்டன. விவசாய நிலங்கள் விரிவாக்கத்தினாலும், நகர்ப்புற வளர்ச்சியினாலும் பல நன்னீர் வாழிடங்களும், புல்வெளிகளும் மறைந்துபோயின. பல வகையான வளர்ச்சித் திட்டங்களால் அலையாத்திக் காடுகளும், கடற்கரையோர வாழிடங்களும் வெகுவாகச் சுருங்கிப்போனது. இதனால் ஆமைகள் கூடமைக்கும், வலசைவரும் பல்வேறு கரையோரப் பறவைகளின் முக்கிய வாழிடங்களும் குறுகியும், இல்லாமலும் போனது. இந்தியக் காட்டுயிர் பாதுகாப்புச் சட்டம் 1972 ஒருவகையில் காட்டுயிர்களுக்கு சட்டரீதியான பாதுகாப்பைத் தந்தாலும், அது பூர்விக குடிகளின் பாரம்பரிய உரிமைகளைப் பறித்தும், காலங்காலமாக அவர்கள் வாழ்ந்துவந்த காட்டுப் பகுதிகளிலிருந்து அந்நியப்படுத்தவும் செய்தது. சட்டங்கள் இருந்தாலும் கள்ளவேட்டையும் அது தொடர்பான சந்தையும் தொடர்ந்து கொண்டுதான் இருக்கிறது.

A. புலி (Bengal Tiger) Photo: A J T Johnsingh/ Wikimedia Commons, B. ஆசிய ஒற்றைக்கொம்பு காண்டாமிருகம் (Indian Rhinoceros), Photo: A J T Johnsingh/ Wikimedia Commons, C. நன்னீர் முதலை (Mugger crocodile) Photo: P. Jeganathan/Wikimedia Commons D. சின்ன புல்வெளி பன்றி (Pygmy Hog). Photo: A J T Johnsingh/ Wikimedia Commons.

இந்த 75 ஆண்டுகளில் காட்டுயிர் பாதுகாப்பில் நாம் சாதித்தவை என ஓரிரு எடுத்துக்காட்டுகளைச் சொல்லலாம். ஆசிய ஒற்றைக்கொம்பு காண்டாமிருகம் (Indian Rhinoceros), புலி (Bengal Tiger), நன்னீர் முதலை (Mugger crocodile), சின்ன புல்வெளி பன்றி (Pygmy Hog) போன்ற உயிரினங்களை அழிவிலிருந்து மீட்டு ஓரளவிற்கு நல்ல நிலையில் உள்ளன. பாறு கழுகுகள் (Vultures) அவற்றின் எண்ணிக்கையில் 90% மடிந்துபோயின. அடைப்பினப் பெருக்க முறையில் (Captive Breeding) அவற்றின் எண்ணிக்கை தற்போது அதிகரிக்கப்பட்டிருகிறது (எனினும் அவை இன்னும் அழிவின் விளிம்பில்தான் உள்ளன). பாதுகாக்கப்பட்ட வனப்பகுதி எனில் அங்கே மனிதர்களே (அதாவது பூர்வ குடிகளே) இருக்கக் கூடாது எனும் மனநிலை வனத்துறையிலும், இயற்கை ஆர்வலர்களிடமும் நிலவிய காலம் போய், பல்லுயிர் பாதுகாப்புக்கு உள்ளூர் மக்களின் ஒத்துழைப்பும் பங்கும் இன்றியமையாதது எனும் புரிதல் ஏற்பட்டுள்ளது. இதனால் 2006இல் பூர்வ குடிகளின் பாரம்பரிய உரிமைகளை மீட்கும் வகையில் காட்டுரிமைச் சட்டம் (Forest Right Act 2006) இயற்றப்பட்டது. இந்தியாவில் பல இடங்களில் பாதுகாக்கப்பட்ட வாழிடங்களின் (Protected Areas) பரப்பு கணிசமாக அதிகரிக்கப்பட்டுள்ளது. பல்லுயிர் பாதுகாப்புக்கு காட்டுயிர் ஆராய்ச்சிகளின் முடிவுகளைக் கொண்டும், பொதுமக்களின் உதவியுடனும் (மக்கள் அறிவியல் திட்டங்கள்) செயல்படுத்தப்படும் சூழல் உருவாகியுள்ளது. காட்டுயிர் ஆராய்ச்சி, பல்லுயிர் பாதுகாப்புக்காகப் போராடும், பல அரசு சாராத, குடிமைச் சமூக அமைப்புகள் செயல்பட்டுவருகின்றன.

காட்டுயிர் சார்ந்த படிப்புகளும், ஆராய்ச்சிகளும் வெகுவாக அதிகரித்துள்ளது. நசிகபாட்ராகஸ் எனும் ஒருவகை மண்ணுள்ளித் தவளை (Nasikabatrachus spp.), அருணாச்சல் குரங்கு (Arunachal macaque), மருதம்நெய்தல் விசிறித்தொண்டை ஓணான் (Sitana marudhamneydhal), காணி மரநண்டு (Kani maranjandu) என பலவிதமான அறிவியலுக்குப் புதிதான உயிரினங்கள் கண்டுபிடிக்கப்பட்டுள்ளன. அழிந்துபோனதாக நம்பப்பட்டு வந்த காட்டு சிறு ஆந்தை (Forest Owlet), கலுவிகோடி (Jerdon’s Courser) போன்ற பறவைகள், சின்ன பறக்கும் அணில் (Travancore flying squirrel) போன்ற பாலூட்டிகள் மீண்டும் பதிவுசெய்யப்பட்டுள்ளன (rediscovered).

A. மண்ணுள்ளித் தவளை (Nasikabatrachus spp.), Photo: Nihal Jabin/Wikimedia Commons. B. மருதம்நெய்தல் விசிறித்தொண்டை ஓணான் (Sitana marudhamneydhal) Photo: Hopeland/Wikimedia Commons. C. காணி மரநண்டு (Kani maranjandu). Photo: Biju Kumar/Wikimedia Commons D.அருணாச்சல் குரங்கு (Arunachal macaque). Photo: Nandini Velho/Wikimedia Commons

காட்டுயிர்களின், அவற்றின் வாழிடங்களின் தற்போதைய நிலை அப்படி ஒன்றும் சொல்லிக்கொள்ளும் நிலையிலும் இல்லை. பருவநிலை அவசரநிலை காலகட்டத்தில் நாம் வாழ்ந்துகொண்டிருக்கிறோம். பாதுகாக்கப்பட்ட பகுதிகளிலேயே தேசிய நெடுஞ்சாலைகள் அமைத்தல், அணை கட்டுதல், மணல் கொள்ளை, அயல் தாவரங்களை இயற்கை வாழிடங்களில் நட்டு வைத்தல் போன்ற செயல்களால் நாளுக்கு நாள் இயற்கை வாழிடங்களின் பரப்பளவு குறைந்து, பாதிப்புக்கு உள்ளாகிவருகிறது. பசுமை ஆற்றல் என்று சொன்னாலும் காற்றாலைகள், சூரிய மின்பலகைகள், உயர் அழுத்த மின் தொடர்கம்பிகள், மின் கோபுரங்கள் போன்றவை நிலப்பகுதி எங்கும் பரப்பி விடுவதால் வாழிட மாறுபாடும், இழப்பும் ஏற்படுகிறது. பாறு கழுகுகள் (Vultures), கானமயில் (Great Indian Bustard) போன்ற பல வகையான காட்டுயிர்களும் கொல்லப்படுகின்றன.

அழிவின் விளிம்பில். கானமயில்கள். படம்: T. R. Shankar Raman/Wikimedia Commons

அருகிவரும் வாழிடங்களாலும், காட்டுப் பகுதிகளை மனிதர்கள் ஆக்கிரமித்ததாலும் இந்தியாவின் பல இடங்களில் மனித – காட்டுயிர் எதிர்கொள்ளல்களும், உரசல்களும் நாளுக்கு நாள் அதிகரித்துக்கொண்டே வருகிறது. இயற்கையோடும், காட்டுயிர்களோடும் இயைந்து வாழ்ந்துவந்தவர்கள் நாம். ஊரின், வீட்டின் அருகில்கூட பெரிய காட்டுயிர்கள் வந்தாலும் அவற்றின் இருப்பை சகித்துக்கொண்டும் இயல்பாகவும் காலங்காலமாக வாழ்ந்து வந்தவர்கள் நாம். ஆனால், அண்மைய காலங்களில் காட்டுயிர்கள் மீதான சகிப்பின்மை பல இடங்களில் அதிகரித்துவருவதைக் கண்கூடாகக் காணமுடிகிறது. பருவநிலை மாற்றத்தின் விளைவு பல காட்டுயிர்களையும் அவற்றின் வாழிடங்களையும் கொஞ்சம்கொஞ்சமாகப் பாதித்துவருகிறது. இவற்றுக்கான ஆராய்ச்சிகள் இந்தியாவில் மேலும் அதிகரிக்க வேண்டும். திருட்டு வேட்டை, காட்டுயிர் கள்ளச் சந்தை, செல்லப் பிராணிகள் சந்தை, காடழிப்பு முதலிய காரணங்களால் விலங்குவழித் தொற்றுநோய்கள் (Zoonotic diseases) நாளுக்கு நாள் அதிகரித்துக்கொண்டே வருகிறது. நீர் மாசு, வளர்ச்சித் திட்டங்கள் காரணமாகக் கடற்பகுதிகளில் உள்ள பவளப்பாறைகள் அழிந்தும், வளங்குன்ற வைக்கும் மீன்பிடிப்பு முறைகளால், மீன் வகைகளும், அவற்றோடு சேர்த்து பிடிக்கப்படும் பல்லாயிரக்கணக்கான உயிரினங்களும் அருகிவருகின்றன. வளர்ச்சியைக் காரணம் காட்டி சுற்றுச்சூழல், காட்டுரிமை சார்ந்த சட்டங்கள் நீர்த்துப்போகவும், தளர்த்தப்படுவதும் அண்மைய காலங்களில் அரங்கேறிக்கொண்டிருக்கிறது. இதனால் எஞ்சியிருக்கும் வாழிடங்களும் அதிலுள்ள உயிரினங்களும், காட்டைச் சார்ந்திருக்கும் மக்களும் பாதிக்கப்படும் நிலை ஏற்பட்டுள்ளது. பருவநிலை மாற்றத்தின் பாதிப்புகள், பல்லுயிர் பாதுகாப்பின் அவசியம் ஆகியவற்றில் பொதுமக்களுக்கு இப்போது ஓரளவிற்குப் புரிதல் ஏற்பட்டிருக்கிறது.

ஆனாலும். செல்போன் கோபுர கதிர்வீச்சால் சிட்டுக்குருவிகள் அழிந்துவருகின்றன, மரம் நடுவதால் ஆறுகளை மீட்டெடுக்கலாம், பருவநிலை மாற்றத்தின் பாதிப்புகளை எதிர்கொண்டு விடலாம் என பொதுமக்களிடையே தவறான புரிதல்களும், அவற்றைப் பரப்பும் அமைப்புகளும் வளர்ந்துகொண்டே இருக்கின்றன.

வருங்காலங்களில் வளர்ச்சியையும், பெருளாதாரத்தையும் மட்டுமே குறிக்கோளாகக் கொள்ளாமல், வாழிடங்களைப் பாதுகாத்து, அவற்றைச் சீரழிக்கும் செயல்களைத் தவிர்க்க வேண்டும். சீரழிந்த சூழலமைப்புகளை அறிவியல் பூர்வமான முறையில் மீளமைத்து (ecological restoration), சுற்றுச்சூழல், பருவநிலை மாற்றம், அது சார்ந்த கல்வி குறித்த விழிப்புணர்வைப் பொதுமக்களிடையே ஏற்படுத்த வேண்டும். கொள்கை வகுப்போருக்கும், அரசியல்வாதிகளுக்கும், புறவுலகின் மதிப்பினைப் புரியவைப்பது அவசியம். இன்னும் 25 ஆண்டுகள் கழித்து பாறு கழுகுகளையும், கானமயிலையும், சிங்கத்தையும், அவற்றின் வாழிடங்களையும் வருங்கால இளைய சமுதாயம் பார்த்து மகிழும் வாய்ப்பை நாம் அளிக்க வேண்டுமெனில், இன்னும் பன்மடங்கு கரிசனத்தை நாம் ஒவ்வொருவரும் இயற்கைமீது காட்ட வேண்டும்.

---

26 August 2022 அன்று தி இந்து தமிழ் திசை நாளிதழில் வெளியான கட்டுரையின் முழு வடிவம். நாளிதழில் வெளியான வடிவத்தின் உரலி இங்கே.

இயற்கையைக் கூர்ந்துநோக்குதல்

“பார்ப்பதற்கும், கூர்ந்துநோக்குவதற்கும் என்ன வேறுபாடு?” சில ஆண்டுகளுக்கு முன் ஒரு கல்லூரியில் இயற்கை குறித்த பயிலரங்கில் இந்தக் கேள்வியை மாணவர்களிடையே கேட்டபோது, அனைவரும் அமைதியாகவும், தங்களுக்குள் கிசுகிசுத்துக்கொண்டும்,  ஒருவரை ஒருவர் பார்த்துப் புன்னகைத்துக்கொண்டும் இருந்தனர். தொடக்கத்திலேயே இந்தக் கேள்வியைக் கேட்டதால் ஒருவேளை கூச்சத்தால் யாரும் விளக்கமளிக்க முன்வரவில்லை போலும். அவர்களது விரிவுரையாளர்களும் அங்கே அமர்ந்திருந்ததால் சற்றுத் தயங்கியிருக்கக் கூடும். ஆகவே, எளிமையாகப் புரியவைக்க, “ ‘மெர்சல்’  படத்தில் விமானநிலையக் காட்சியில் நடிகர் விஜய் என்ன உடை அணிந்திருப்பார்?” என்று கேட்டேன். வகுப்பறையின் பல இடங்களில் இருந்து பதில்கள் வந்தபடி இருந்தன.  “வேட்டி சட்டை” என்றார் ஒருவர்.  “பச்சை கலர் சட்டை, வெள்ளை வேட்டி” என்றார் மற்றொருவர். இன்னொருவர்,  “சட்டைக்கு உள்ளே அவர் வெள்ளை நிற முண்டா பனியன்  போட்டிருப்பார்” என்றார். அவர்களுக்கு இப்போது புரிந்திருக்கும் பார்ப்பதற்கும், கூர்ந்துநோக்குவதற்கும் உள்ள வேறுபாடு.

அடுத்ததாக அந்த மாணவர்களிடம் நான் கேட்டது, “நடிகர் அஜித்குமார் நடித்த பத்து படங்களின் பட்டியல்”. எதிர்பார்த்தது போலவே பலரும் அவர்களுக்குத் தெரிந்த பெயர்களைச் சொல்லிக்கொண்டே போனார்கள். எனது அடுத்த கேள்வி, “உங்கள் கல்லூரி வளாகத்தில் தென்படும் பத்து மரங்களின் பெயர்களைப் பட்டியலிடவும்.” மூன்று அல்லது நான்கு மரங்களுக்கு மேல் அதுவும் ஓரிருவரைத் தவிர யாரும் பதில் சொல்லவில்லை.  

நமக்குப் பிடித்தவற்றைத்தான் நாம் சரியாகக் கவனித்து உள்வாங்குகிறோம். அப்படிக் கூர்ந்து கவனிப்பதாலேயே அவை நம் மனதிலும் பதிந்துவிடுகிறது. அந்த மாணவர்களின் குறையைச் சுட்டிக்காட்டுவதற்காகவோ, அவர்களைக் குற்ற உணர்ச்சிக்கு ஆளாக்குவதற்காகவோ அந்தக் கேள்விகள் கேட்கப்படவில்லை.  இயற்கையைக் கூர்ந்துநோக்குதல் ஒரு நல்ல பண்பு. அதைப் புரியவைக்க கையாளப்பட்ட ஓர் உத்திதான் அது. 

புறவுலகின்பால் நாட்டம் ஏற்பட்டால்தான் அவற்றைக் கூர்ந்துநோக்க முற்படுவோம், அதன் தொடர்ச்சியாக அவற்றைப் பாதுகாக்கவும் போராடுவோம். அந்த நாட்டத்தைப் பல விதங்களில் ஏற்படுத்த முடியும். நேரடிக் கள அனுபவம் ஒரு சிறந்த வழி. அதற்கு அடுத்ததாக கள அனுபவங்களின் பகிர்வுகளை அதைப் பெற்றவர்களின் வாயால் சொல்லக் கேட்பது. ஆயினும், நாம் பெற்ற அனுபவங்களைப் பலரிடமும் கொண்டுசேர்க்க சிறந்த வழிகளில் ஒன்று அவற்றைக் கட்டுரைகளாகப் பதிவுசெய்தல். மேலும் அது  அனைவரும் புரிந்துகொள்ளும் வகையில் தாய்மொழியில் இருப்பது இன்னும் நல்லது. இந்த நூலின் நோக்கமும் அதுதான்.

குமரன் சதாசிவம் அவர்கள் தமிழ் வாசகர்கள் பலர் அறிந்திராத ஓர் இயற்கையியலாளர். புகழ்பெற்ற Marine Mammals of India (இந்திய கடல்வழ் பாலூட்டிகள்) என்ற நூலின் ஆசிரியர். ஆங்கில இதழ்களில் வெளியான அவரது இயற்கை சார்ந்த கட்டுரைகளுக்குத் தமிழ் வடிவம் தந்திருப்பது ஆதி வள்ளியப்பன் அவர்கள்.

இயற்கை ஒவ்வொரு நாளும் நமக்குப் புதிது புதிதாக அறிவையும், அனுபவங்களையும் பெற்றுத் தரும். இயற்கையின் விந்தைகளைக் கண்டு ரசிக்க  வெகுதூரம் பயணிக்க வேண்டிய அவசியம் இல்லை. வீட்டின் மொட்டைமாடி, கொல்லைப்புறம் என எங்கிருந்து வேண்டுமானாலும் நாம் இயற்கையின் அங்கமான பறவைகளையும், பூச்சிகளையும் பார்த்து ரசிக்க முடியும். ஏன், நம் வீட்டுக்குள்ளேயே, நம்முடனேயே வாழும் பல்லி, சிலந்தி, பலவகையான பூச்சிகள் யாவையும் கூர்ந்துநோக்கினால் நம்மை வியப்பில் ஆழ்த்தும், சிந்தனையைத் தூண்டும் பல காட்சிகளை நாம் காணலாம். எனினும், நாம் அனைவரும் எல்லா அனுபவங்களையும் பெறுவது என்பது இயலாதது. ஆனால், இந்த நூலின் ஆசிரியர் தாம் அனுபவித்த ஒன்றை விவரிப்பதை ஊன்றிப் படிக்கும் போது நாமும் கிட்டத்தட்ட அந்த அனுபவத்தை மனதளவில் பெறுகிறோம்.

கானுலாவின் போது காட்டுப்பன்றியை நேருக்குநேர் சந்தித்தது, அழகர்கோயில் மலைப் பகுதியில் கண்ட பறவைகள், பூச்சிகள் குறித்த கள அனுபவம் சார்ந்த கட்டுரைகள், இமைகள் இல்லாத உயிரினங்கள் யாவை, அவை எப்படித் தூங்கும்? காயம்பட்ட காட்டுயிர்களின் நிலை போன்ற இயற்கையின் விந்தைகளையும், புதிர்களையும் விவரிக்கும் கட்டுரைகளையும், சிறுத்தை-மனிதர்கள் எதிர்கொள்ளல், இயற்கை பாதுகாப்பு குறித்துப் பேசும் கட்டுரைகளையும் உள்ளடக்கியது இந்த நூல்.

புள்ளிவிவரங்களையும், போதனைகளையும் மட்டுமே கொண்ட படைப்புகளால் இயற்கையின்பால் நாட்டத்தைக் ஏற்படுத்துவது கடினம். இயற்கையின் விந்தைகளை எளிமையாக, வியக்கத்தக்க வகையில் விவரிக்கும்போது அது படிப்பவர்களின் ஆர்வத்தைத் தூண்டும். நாமும் இயற்கையைக் கூர்ந்துநோக்க வேண்டும், அத்தகைய அனுபவங்களைப் பெற வேண்டும் என்கிற எண்ணத்தை உருவாக்கும். இந்த நூல் அதற்கு நிச்சயமாக வழிவகை செய்யும்.

—

இயற்கையியலாளர் குமரன் சதாசிவத்தின் ஆங்கிலக் கட்டுரைகளை எழுத்தாளர் ஆதி வள்ளியப்பன் தமிழில் மொழிபெயர்த்துள்ளார். இவை “இயற்கையைத் தேடும் கண்கள்” ‘காட்டின் குரல் கேட்கிறதா?’ என இரண்டு நூல்களாக வெளிவந்துள்ளது. அவற்றில் ஒன்றான ‘காட்டின் குரல் கேட்கிறதா? ‘எனும் நூலுக்கு எழுதிய மதிப்புரை.

ஆதி வள்ளியப்பனின் அனைத்து நூல்களையும் அவரது வலைத்தளத்தில் காணலாம் https://adhivalliappan.in/valliappan/

இருப்பது ஒரே ஒரு பூமிதான்!

பருவநிலை மாற்றம், இயற்கைச் சீரழிவு, மாசு – போன்ற மனித செயற்பாடுகள் நாம் வாழும் இந்தப் பூவுலகை நாளுக்கு நாள் அபாய நிலைக்குத் தள்ளிக் கொண்டிருக்கின்றன. அதே வேளையில் பல கோடி மக்கள், உணவு, உறைவிடம், உடல்நலம், வேலைவாய்ப்பு, கல்வி போன்ற இன்றியமையாத் தேவைகளைகூட நிறைவேற்ற இயலாமல் தவிக்கின்றனர். அண்மையில் கோவிட் பெருந்தொற்று நமது நிலையை மேலும் மோசமாக்கியிருக்கிறது.

அனைவருக்கும் நியாயமான, சமத்துவமான எந்த ஒரு ஏற்றத்தாழ்வும், பாகுபாடும் இல்லாத, இயற்கையோடு இயைந்த சமூகப் பொருளாதார மாற்றத்தை ஏற்படுத்துவது தான் இந்த நிலையை மாற்றுவதற்கு ஒரே வழி.

இயற்கையை மேன்மேலும் சீரழிப்பதை விட்டுவிட்டு ஏற்கெனவே ஏற்பட்டிருக்கும் பாதிப்பைச் சரி செய்ய ஆவனசெய்ய வேண்டும். இருப்பதைப் பாதுகாத்து, நாம் அழித்ததை மீளமைத்து, நாம் அனைவரும் வாழ வழிவகை செய்யும் வளங்குன்றாத எதிர்காலத்தை உருவாக்கப் பாடுபட வேண்டும்.

அரசின் கடமைகள்

தற்போது உலகை உலுக்கிக்கொண்டிருக்கும் மூன்று முதன்மைச் சிக்கல்கள்: பருவநிலை மாற்றம், இயற்கைச் சீரழிவும் பல்லுயிர்ப் பன்மய இழப்பும், சூழல் மாசுபாடும் குப்பைகளும். அரசாங்கத்தால் மட்டுமே தனது கொள்கை முடிவுகளால் ஒரு நாட்டின் பல்வேறு படிநிலைகளில் இந்த மூன்று தலையாய சிக்கல்களைப் போக்குவதற்குத் தேவையான நல்ல மாற்றங்களைக் கொண்டுவர முடியும்.

பசுங்குடில் வளி வெளியீட்டை உடனடியாகக் குறைத்தல்

பருவநிலை மாற்றத்தினால் ஏற்படும் பேரிடர்களைத் தவிர்க்கப் பசுங்குடில் வளிகளின் வெளியீட்டைத் தற்போதுள்ள அளவிலிருந்து 2030-க்குள் 45 விழுக்காடு குறைக்க வேண்டும். 2050-இல் பசுங்குடில் வளி வெளியீட்டைமுற்றிலும் தவிர்க்கவேண்டும். உலகில் உள்ள எல்லா நாடுகளும் பாரீஸ் காலநிலை உடன்படிக்கையைப் பின்பற்றி போர்க்கால அடிப்படையில் செயலாற்றினால் மட்டுமே இது சாத்தியமாகும்.

இயற்கை பாதுகாப்பும், மீளமைப்பும்

உலக நாடுகள் அனைத்தும் இயற்கையான வாழிடங்களைப் பாதுகாத்து, அவற்றை மேன்மேலும் சீரழிக்கும் செயல்பாடுகளை உடனடியாக நிறுத்தி, நிலத்திலும், கடலிலும் உள்ள சீரழிந்த சூழலமைப்புகளில் அறிவியல் பூர்வமான மீளமைப்பு (restoration) பணிகளை இப்போதே தொடங்க வேண்டும். எதிர்கால மீளமைப்புப் பணிகள் சிறந்த செயல்திட்டங்களையும், தேவையான பொருளாதார உதவிகளையும் கொண்டு செயல்படுத்தப்பட வேண்டும்.

அமேசான் காடுகள் அழிக்கப்பட்ட காட்சி (படம். விக்கிபீடியா)

காற்றையும், நீரையும் தூய்மைப்படுத்துதல்

காற்று மாசு பருவநிலை மாற்றத்துக்கு வித்திடுவது மட்டுமின்றி, ஒவ்வோர் ஆண்டும் பல கோடி மக்களைச் சிறு வயதிலேயே மரிக்கச் செய்கிறது. உலகின் பல பகுதிகளில் மக்கள் சுவாசிக்கும் காற்றின் தரம் மிகவும் மோசமான நிலையில்தான் உள்ளது. அதே வேளையில் நெகிழி (பிளாஸ்டிக்), இரசாயனக் கழிவுகள், குப்பைக் கழிவுகள் யாவும் இன்னும் ஆற்றிலும், கடலிலும் கலந்து அப்பகுதிகளை மாசு படுத்தி அங்கு வாழும் பல்லாயிரக்கணக்கான உயிரினங்களைக் கொல்கின்றன. இது மட்டுமின்றிப் பல லட்சம் டன் மைக்ரோ பிளாஸ்டிக் துகள்கள் நீர்ச் சூழலில் கலந்துள்ளதால் மனிதர்களின் உடல்நலத்துக்கும் மோசமான தீங்கினை விளைவிக்கின்றன.

காற்று மாசு. படம். விக்கிபீடியா

ஒரு முறை மட்டுமே பயன்படுத்தப்படும் நெகிழிப் பொருள்களை முற்றிலுமாகத் தடை செய்தல், முறையான கழிவு மேலாண்மையை மேம்படுத்துதல், காற்று மாசுபாட்டைக் குறைக்கும் நோக்கில், காற்றின் தரத்திற்காக உலக நல அமைவனம் (WHO) வரையறை செய்துள்ள வழிகாட்டுதலைப் பின்பற்றுதல், தூய்மையான, அதே வேளையில் கட்டுப்படியாகும் புதுப்பிக்கத்தக்க ஆற்றலைப் பெருக்க வழிசெய்தல் போன்ற செயற்பாடுகளை உடனடியாக நடைமுறைப்படுத்த வேண்டும்.

நகரங்களில் வாழ்பவர்களின் கடமைகள்

உலகில் சுமார் 800 கோடி மனிதர்கள் வாழ்வதாக மதிப்பிடப்பட்டுள்ளது. உலக மக்கள் தொகையில் பாதிக்கும் மேற்பட்டவர்கள் நகர்ப்புறங்களில் வாழ்கின்றனர். இவர்களே பெரும்பாலும் மேற்சொன்ன மூன்று தலையாயச் சிக்கல்களின் மோசமான விளைவுகளால் அதிகப் பாதிப்புக்கு உள்ளாகின்றனர்.

இயற்கைச் சூழலுக்கு இயைந்து, நீடித்து நிலைக்கும் வகையில் மக்களின் வாழ்விடங்களையும், கட்டமைப்புகளையும் உருவாக்குவது நகர்புறத்தில் உள்ள அதிகாரிகளின் கடமை. அதே வேளையில் இப்பகுதிகள் பருவநிலை மாற்றத்தின் பாதிப்புகளையும் தாக்குப்பிடிக்கும் தன்மையையும் கொண்டிருக்க வேண்டும். மாசு ஏற்படுத்தும் எல்லா வகையான தனியார் ஊர்திகளையும் தவிர்த்து, கூடியவரையில் மிதிவண்டி, பொதுப் போக்குவரத்து போன்றவற்றைப் பயன்படுத்தும் பசுமையான பயணத்துக்கு அனைவரையும் ஊக்குவிக்கவும், அதற்கென இயற்கைச் சூழலுக்கு இயைந்த கட்டமைப்புகளை உருவாக்கவும் வேண்டும். நகர்ப்புறங்களில் உள்ள இயற்கையான வாழிடங்களையும், நீர்நிலைகளையும் அங்கு வாழும் உயிரினங்களையும் பாதுகாத்து, மேன்மேலும் அவை சீரழியாமல் தடுக்கவும் ஆவனசெய்ய வேண்டும். நகர்ப்புறங்களில் முறையான கழிவு மேலாண்மை வசதிகளை உருவாக்க வேண்டும். நகரில் வாழ்வோர் குப்பை போடுவதைக் குறைப்பதற்கு ஊக்குவிக்க வேண்டும். இதையெல்லாம் செய்வோருக்கு தகுந்த சன்மானங்களையும் வழங்க வேண்டும்.

பிளாஸ்டிக் (நெகிழி) குப்பை. படம்: விக்கிபீடியா

சுற்றுச்சூழல் சார்ந்த நிதி நிர்வாகமும், முதலீடும்

வளங்குன்றா வளர்ச்சியை அடைய, அதைத் தக்கவைக்கச் சரியான நிதி நிர்வாகமும், முதலீடும் தேவை. மாசுபாடும், பசுங்குடில் வளிகளும் இல்லாமற் செய்யும் அல்லது குறைக்கும் புதுப்பிக்கத்தக்க ஆற்றல் சார்ந்த முறைகளுக்கு மாறுவதற்குத் தொழிலகங்களை ஊக்குவிக்க வேண்டும். இயற்கைச் சூழலைப் பாதிக்காத, இயற்கையைப் போற்றும் செயல்பாடுகளில் முதலீடுகளைச் செய்ய வேண்டும்.

வளர்ச்சி நிதி நிறுவனங்கள், முதலீட்டு நிதி நிறுவனங்கள், காப்பீட்டு நிறுவனங்கள், வணிக வங்கிகள், பல தரப்பட்ட முதலீட்டாளர்கள் போன்றோர் பூமியின் எதிர்காலத்தைப் பற்றிய கரிசனத்தோடு பூமிக்கு ஏற்படும் இயற்கைச் சூழல் பாதிப்புகளைப் போக்குவதற்குத் தேவையான நிதியை அளிக்க வேண்டும்.

பருவநிலை மாற்றத்தினால் ஏற்படும் பாதிப்புகளை (குறிப்பாக வளரும் நாடுகளில்) தாங்கக்கூடிய, தகவமைத்துக் கொள்ளக்கூடிய வேளாண் முறைகளையும் கட்டமைப்புகளையும் ஊக்குவித்தல், பருவநிலைப் பேரிடர் முன்னெச்சரிக்கை அமைப்புகளுக்கும் கண்காணிப்பகங்களுக்கும் நிதியுதவி அளித்தல் முதன்மைத் தேவைகள். இயற்கைச் சூழலுக்கு உகந்த, பருவநிலை மாற்றத்துக்கு எதிரான, பல்லுயிர்ப் பன்மயப் பாதுகாப்புச் சார்ந்த, மாசுபாட்டைக் குறைக்கவல்ல, வளங்குன்றாத வாழ்வாதாரத்தைக் குறிக்கோளாகக் கொண்ட திட்டங்களை ஊக்கப்படுத்தி நிதியளிக்க வேண்டும்.

வர்த்தகமும், தொழிலகமும்

வர்த்தகமும், தொழிலகங்களும் நமக்கு வேண்டியவற்றை நீண்ட காலத்துக்கு அளிக்கும்படியான பொருளாதாரத்தை உருவாக்கும் வல்லமை படைத்தவை. வளங்குன்றா வளர்ச்சியை மதித்து, குறைந்த மூலதன வளத்தைக் கொண்டு வளர்ச்சிப் பாதையில் செல்லும் முறையான பொருளாதார மாதிரிகளே இன்றைய தேவை. நுகர்வோரால் அல்ல பெரிய தொழிலதிபர்களால்தான் எதிர்பார்த்த அளவுக்குப் பொருளாதார மாற்றத்தைக் கொண்டுவர முடியும். இயற்கைச் சூழலுக்கு உகந்த வர்த்தக உத்திகளை உருவாக்கவும் பின்பற்றவும் வேண்டும். மக்கள் உடல்நலம், இயற்கை, இயற்கைச் சூழல் ஆகியவற்றைப் பாதிக்காத, வளங்குன்றா வளர்ச்சிக்கான முன்னெடுப்புகளுக்கு ஆதரவளிக்க வேண்டும்.

வர்த்தகத்தினால் ஏற்படும் (செயல்முறை, உற்பத்தி, சேவை) கார்பன் கால்தடத்தை (Carbon Footprint) குறைத்தல், பசுமை ஆற்றலைப் பயன்படுத்துதல் ஆகியவற்றைத் தொடர்ந்து செய்யவும் மேம்படுத்தவும் வேண்டும். வர்த்தகத்தினால் ஏற்படும் பசுங்குடில் வளி வெளியேற்றத்தைக் குறைக்க இலக்கை நிர்ணயிக்க வேண்டும். இவற்றையெல்லாம் வெளிப்படையாகப் பொதுவெளியில் அறிவிக்கவும் வேண்டும்.

மாசுபாட்டுக்கும், பசுங்குடில் வளிகளின் வெளியேற்றத்துக்கும் காரணமான புதைபடிவ ஆற்றலைப் (Fossil energy) பயன்படுத்தும் போக்குவரத்தைக் கூடியவரை தவிர்த்து நடைமுறைக்கு உகந்த மாற்று எரிசக்தியைப் பயன்படுத்துவதை ஊக்கப்படுத்த வேண்டும். இயற்கை சீரழிவுக்கும், பருவநிலை மாற்றத்துக்கும் வித்திடும் வகையில் இல்லாமல் உணவு உற்பத்தி, பதனிடுதல், விநியோகம் போன்ற செயற்பாடுகள் இருக்க வேண்டும். அந்தந்த இடங்களில் விளைவிக்கப்பட்ட, காலத்துக்கு ஏற்ற, குறைவான அல்லது வேதிப் பொருள்கள் முற்றிலும் இல்லாத, கூடிய வரையில் அடைக்கப்படாத (non -packaged), உணவுப் பொருள்களை உற்பத்தி செய்யவேண்டும்.

இரயிலில் கொடுக்கப்படும் உணவுப் பொருட்கள்/பிளாஸ்டிக் பையில் அடைக்கப்பட்ட நொறுக்குத்தீனி பொட்டலங்கள்

அரசு சாராத, சமூக அக்கறை கொண்ட அமைப்புகளின் கடமைகள்

அரசுத் துறைகளுக்கும் பெரும் தொழிலதிபர்களுக்கும் கொள்கை வகுப்பவர்களின் கவனத்துக்குப் பருவநிலை மாற்றத்தின் மோசமான விளைவுகளை அவ்வப்போது எடுத்துச் சொல்வதும் குரல் கொடுப்பதும் அரசு சாராத, சமூக அக்கறை கொண்ட அமைப்புகள், இயக்கங்கள் ஆகியவற்றி கடமை. அந்தந்த இடத்துக்குத் தகுந்த இயற்கைச் சூழல் சார்ந்த சிக்கல்களுக்காகக் குரல் கொடுப்பதும், பாதுகாப்பு திட்டங்களை வகுப்பதும், அரசுடனும் கொள்கை வகுப்பவர்களோடும் பொதுமக்களோடும் ஒன்றுசேர்ந்து அவற்றைச் செயல்படுத்துவதும் தேவை. இயற்கைச் சூழல் நலன் விழையும் இயக்கங்களும் தம் செயற்பாட்டில் எந்த விதத்திலும் இயற்கையையும் சூழலையும் பாதிக்கும் வகையில் இல்லாமல் சிறந்த எடுத்துக்காட்டுகளாகத் திகழ்வதற்குப் பாடுபட வேண்டும்.

சுற்றுச்சூழல், பருவநிலை மாற்றம் குறித்த அறிவியலும் அது சார்ந்த கல்வியும்

பருவிநிலை மாற்றம், இயற்கைச் சூழல் சீரழிவு, மாசுபாடு ஆகியவற்றின் பாதிப்புகளை எதிர்கொள்ளப் போவது வருங்காலச் சந்ததியினர்தாம். ஆகவே, சமூகப் பொருளாதார மாற்றங்களைக் கொண்டுவருவதற்கான அறிவையும் முறைகளையும் நாம் அறிந்திருக்க வேண்டும். இங்குதான் அறிவியலும், கல்வியும், விழிப்புணர்வும் துணை புரியும்.

அண்மைக் காலங்களில் இயற்கையைப் பற்றிய புரிதலும் தொழில்நுட்பத் திறனும் வெகுவாக முன்னேற்றமடைந்துள்ளன. இதைப் பயன்படுத்திப் பல்கலைக்கழகங்களும், அரசும், அரசு சாரா ஆராய்ச்சி நிறுவனங்களும் இயற்கைச் சூழலுக்கு உகந்த புதிய வகை ஆற்றல் உற்பத்தி, கட்டமைப்புகள், குறைந்த அளவு கார்பன் கால் தடம் கொண்ட தொழிற்சாலைகளுக்கான மறுசுழற்சி, மறுபயன்பாடு செய்யக்கூடிய மூலப்பொருள் உற்பத்தி முதலியன குறித்த ஆராய்ச்சிகளில் ஈடுபட வேண்டும். அதற்கான நிதியுதவிகளும் வழங்கப்பட வேண்டும். சீரழிந்த இயற்கை வளங்களை (காடுகள், புல்வெளிகள், பவளப்பாறைகள்) சரி செய்வதற்கு அந்தந்த இடத்துக்கு உகந்த, அறிவியல் முறையிலான நீண்டகால மீளமைப்புத் திட்டங்களைத் தொடங்க வேண்டும்.

இயல் தாவர நாற்றுப் பண்ணை. அறிவியல் பூர்வமான சூழல் மீளமைப்பு மிகவும் அவசியம். படம். T. R. சங்கர் ராமன்

வால்பாறையில் நடைபெறும் மழைக்காட்டு மீளமைப்புப் பணி. படம். T. R. சங்கர் ராமன்

இயற்கையின் உறுப்புகளான மரங்கள், பறவைகள், பூச்சிகள் போன்றவற்றின்மூலம் பருவநிலையில் ஏற்படும் மாற்றங்களை அறியும் அறிவியல் ஆராய்ச்சிகளிலும் மாசுபாட்டைக் கண்டறியும் பணிகளிலும் பொதுமக்களையும் ஈடுபடவைக்கும் மக்கள் அறிவியல் திட்டங்கள் தொடங்கப்பட வேண்டும்.

வர்த்தகக் கல்லூரிகளுடன் (Business Schools) சேர்ந்து தொழில் முனைவோர்களுக்கான இயற்கைச் சூழல் சார்ந்த, பசுமை வர்த்தக மாதிரிகள் (Green Business Models) குறித்த பாடத்திட்டங்களை உருவாக்க வேண்டும்.

பொதுமக்கள் இயற்கையோடு இயைந்த, சூழலுக்குக் கேடு விளைவிக்காத வகையிலான வாழ்க்கை முறையைப் பின்பற்றவும், அவற்றின் தேவையைப் பற்றிய புரிதலை உண்டாக்கவும், அவர்களுக்கு ஊக்கமளிக்கும் வகையிலும், உணர்வுகளைத் தூண்டும் வகையிலும் கருத்துகளைப் பரப்ப வேண்டும். இது போன்ற விழிப்புணர்வுத் திட்டங்களில் கல்வியாளர்கள், ஊடகங்கள், கலைஞர்கள், அனைவரும் ஒன்றுசேர்ந்து செயலாற்ற வேண்டும்.

இயற்கையோடு இயைந்த வாழ்க்கை முறையை எல்லா வயதினருக்குமான கல்வித் திட்டங்களில் சேர்க்க வேண்டும். அப்போதுதான் ஒவ்வொரு தலைமுறையினரும், நாமும் அடுத்து வருவோரும் எவ்விதமான பாதிப்புகளை எதிர்கொள்வோம் எனும் அறிவையும் அவற்றைச் சரிசெய்ய எந்த வகையான மாற்றங்களைக் கொண்டுவர வேண்டும் என்பதையும் அறிந்துணர்வார்கள்.

இளம் தலைமுறையினருக்கு புறவுலகின் மதிப்பினை புரிய வைப்பது அவசியம்

இளம் தலைமுறையினர் புறவுலகைப் போற்றி மதிக்கும் வகையில் அவர்கள் வாழும் இடங்களுக்கு அருகில் உள்ள தாவரங்கள், உயிரினங்கள் ஆகியவற்றை அறிமுகப்படுத்தும் கானுலா, இயற்கை நடை போன்ற திட்டங்களைச் செயல்படுத்த வேண்டும்.

தனிமனிதரின் கடமைகள்

இயற்கை சீரழிவு, சூழல் மாசு ஆகியவற்றுக்கு எதிராக அனைவரும் குரல்கொடுக்க வேண்டும். பருவநிலை அவரசநிலையைப் புரிந்துகொண்டு அதற்கு ஏற்றாற்போல் கொள்கைகளை வகுத்துச் செயல்படும் அரசியல் தலைவர்களை ஆதரித்தல் வேண்டும்.

இயற்கைக்கு இயைந்த நகர்புற வளர்ச்சித் திட்டங்கள், முறையான கழிவு மேலாண்மை, தடையில்லாத பொதுப் போக்குவரத்து போன்ற இன்றியமையாத் தேவைகளைப் பெறப் பாடுபட வேண்டும். நம்மைச் சுற்றி நடக்கும் இயற்கைக்கு எதிரான (நீர்நிலைகளை ஆக்கிரமித்தல், மாசுபடுத்துதல், காடழிப்பு போன்ற) செயல்களுக்கு எதிராகச் சமூக ஊடகங்கள் மூலமாக மட்டுமல்லாமல் களத்திலும் இறங்கிப் போராட வேண்டும். அவற்றுக்கு அறிவியல் பூர்வமாகத் தீர்வுகளைக் காண முற்பட வேண்டும்.

நமது வீடுகளையும், குடியிருப்புப் பகுதிகளையும் சூழலுக்குப் பாதிப்பு ஏற்படாவண்ணம் அமைக்க வேண்டும். தனி ஊர்திகளைத் தவிர்த்து. நடந்து அல்லது மிதிவண்டியில் செல்லுதல், பொதுப் போக்குவரத்தைப் பயன்படுத்துதல், நெகிழிப் பைகளைப் பயன்படுத்தாமல் இருத்தல், நீரைச் சிக்கனமாகச் செலவழித்தல், மின்சாரத்தை மிச்சப்படுத்துதல், பதப்படுத்தி நெகிழி டப்பாக்களில் அடைத்துவைக்கப்பட்ட உணவுப்பொருட்களைத் தவிர்த்தல், நாம் வசிக்கும் பகுதிகளின் அருகிலேயே விளையும் தானியங்களையும், உணவுப்பொருள்களையும் வாங்குதல், உணவினை வீணாக்காதிருத்தல், வசதிக்கு ஏற்ப இயற்கை வேளாண்மையில் விளைந்த பொருள்களை வாங்குதல், இயற்கையை அழித்து, சூழலைக் கெடுத்து உருவாக்கப்பட்ட பொருள்களையும், அவற்றை உற்பத்தி செய்யும் நிறுவனங்களின் பொருள்களையும் தவிர்க்கும் பொறுப்பான நுகர்வோராக இருத்தல், இளைய சமுதாயத்துக்குப் புறவுலகை நேசிக்கக் கற்றுக்கொடுப்பதற்கென இயற்கையான வாழிடங்களுக்கு அவர்களை அழைத்துச்சென்று இயற்கையின் விந்தைகளை நேரில் காணும் வாய்ப்பை அளித்தல் என நமது அன்றாட நடவடிக்கைகளில் கொஞ்சங்கொஞ்சமாக முடிந்த வரையில் மாற்றத்தைக் கொண்டுவந்து எடுத்துக்காட்டாகத் திகழ வேண்டும். இவை அனைத்தையும் ஒவ்வொரு நாளும் நாம் அனைவரும் மனத்தில் கொண்டு செயல்பட வேண்டும்.

Photo: Wikimedia Commons

இந்த உலகில் உள்ள ஒவ்வொருவரும் தம் வாழ்வில் எடுக்கும் முடிவுகள்தாம் ஒவ்வொரு சமுதாயமும் இயற்கையைப் போற்றும், சூழலைக் காக்கும் அறிவார்ந்த சமுதாயமாக மாறுவதற்கு வித்திடும். இந்தப் பிரபஞ்சத்தில் பல கோடி விண்மீன் மண்டலங்கள் உள்ளன, அவற்றில் பல கோடிக் கோள்கள் உள்ளன. ஆனால், நமக்கு இருப்பது ஒரே ஒரு பூமிதான்! அதைப் பாதுகாப்பது நம் கடமை.

—

5 ஜூன் 2022 அன்று தி இந்து தமிழ் தினசரியில் (ஆன்லைன்) வெளியான கட்டுரையின் திருத்திய பதிப்பு.

அருங்காட்சியகங்கள் ஏன் நமக்கு அவசியம்?

அருங்காட்சியகங்களில் பல துறைகள் கொண்ட காட்சிக்கூடங்கள் இருந்தாலும் ஓர் இயற்கை ஆர்வலனாக நான் விரும்பும் பகுதி விலங்கியல் கூடங்கள்தான். காட்டுயிர்களை உயிருடன் அவற்றின் இயற்கையான வாழிடங்களில் மட்டுமே பார்த்துப் பழகியவர்களுக்கு, பாடம்செய்துவைக்கப்பட்டுள்ள விலங்குகளின் உடல்களைப் பார்ப்பது ஒருவேளை மகிழ்ச்சியைத் தராமல் போகலாம். ஆயினும், கண்ணாடிக் கூண்டில் உள்ள, போலியான பளிங்குக் கண்கள் பொருத்தப்பட்ட, கண்ணாடிக் குடுவையில் ஃபார்மால்டிஹைடு திரவத்தில் பதப்படுத்தப்பட்ட, நிறங்களை இழந்த, சில வேளைகளில் கோரமாகத் தோற்றமளிக்கும் இறந்துபோன உயிரினங்களின், அவற்றின் எலும்புக்கூடுகளின் முக்கியத்துவத்தை அறிந்தால் நிச்சயமாக நாம் ஆச்சரியமடைவோம்.

அருங்காட்சியகங்களில் பொதுமக்களுக்காகப் பாடம்செய்த உடல்களை வைத்திருந்தாலும், அந்த உயிரினங்களின் உபரியான சேகரிப்புகளைப் பதப்படுத்தி பத்திரமாகப் பெட்டிகளுக்குள் அடைத்து வைத்திருப்பார்கள். இவற்றுக்குக் காப்பு சேகரிப்புகள் (Reserve collection) என்று பெயர். இவை யாவும் ஆராய்ச்சியாளர்களுக்குப் பல அறிவியல் கேள்விகளுக்கு விடையளிக்க பெரிதும் உதவும். எடுத்துக்காட்டாக சரியான விவரங்களைக் கொண்ட (அந்த உயிரினம் சேகரிக்கப்பட்ட நாள், இடம், சேகரித்தவரின் பெயர் முதலான), பல நூறு ஆண்டுகளுக்கு முன்னர் சேகரித்து முறையாகப் பாடம்செய்யப்பட்ட, உயிரின சேகரிப்புகளில் இருந்து அவற்றின் டி.என்.ஏ.வைகூட ஆராய்ச்சியாளர்கள் பிரித்துள்ளனர். இது அந்த உயிரினங்களின் வகைப்பாட்டியலுக்கும், அவை பரவியிருந்த நிலப்பகுதி குறித்த புரிதலுக்கும், அவற்றின் எண்ணிக்கை சார்ந்த விளக்கங்களுக்கும், பரிணாமவியல் கோட்பாடுகளுக்கும் விடையளிக்கும். உயிரினங்கள் குறித்த களக் கையேடுகள் எழுதும் போது அவற்றுக்கான விளக்கப்படங்களை (illustrations) வரைவதற்குப் பாடம்செய்யப்பட்ட உடல்களே (இன்றுவரையில்) பேருதவி புரிகின்றன.

Image Courtesy: https://carnegiemnh.org/carnegie-museum-of-natural-historys-artist-in-residence-ashley/

அண்மையில் தமிழ்நாட்டில் உள்ள பறவை வகைகளின் பட்டியலைத் தயாரிக்கும்போது சென்னை அருங்காட்சியகத்தில் காட்சிப்படுத்தப்பட்டுள்ள பறவைகள், விலங்கியல் கூடத்தின் பழையக் குறிப்பேடுகளையும் படிக்கும் வாய்ப்பு கிடைத்தது. தமிழ்நாட்டில் சுமார் 530 வகையான பறவைகள் பதிவு செய்யப்பட்டுள்ளன. ஒளிப்படக் கருவிகள் இல்லாத அந்தக் காலத்தில் பறவைகள் சுடப்பட்டு அல்லது பிடிக்கப்பட்டு பாடம்செய்து வைக்கப்பட்டன. இதுபோல பல பறவையியலாளர்கள் சேகரித்த பறவைகள் பாடம்செய்யப்பட நிலையில் உலகின் பல அருங்காட்சியகங்களில் பாதுகாப்பாக வைக்கப்பட்டுள்ளன. அவற்றின் விவரங்களை (சில சமயம் படங்களுடன்) அந்தந்த அருங்காட்சியகங்கள் அவற்றின் வலைதளங்களில் அனைவரும் காணும்படியாகப் பதிவேற்றம் செய்துள்ளன. இப்படி தமிழ்நாட்டில் இருந்து சேகரிக்கப்பட்ட இந்தப் பறவைகளின் பாடம்செய்யப்பட்ட உடல்களின் (bird skins) விவரங்கள் Vertnet (www.vertnet.org) போன்ற இணையத் தளங்களில் கிடைக்கின்றன. ஆனால், சுமார் 30 வகையான பறவைகளின் விவரங்கள் (அதாவது இங்கிருந்து சேகரிக்கப்பட்ட பறவைகளின் பாடம்செய்யப்பட்ட உடல்கள்) சென்னை அருங்காட்சியகத்தின் குறிப்புகளிலும், சேகரிப்பிலும் மட்டுமே உள்ளன. இவற்றின் விவரங்கள் உடனடியாக இணையத்தில் கிடைப்பதில்லை. இங்கு மட்டுமல்ல இந்தியா முழுவதும் உள்ள பல அருங்காட்சியகங்களிலும் இதே நிலைதான் உள்ளது.

சென்னை அருங்காட்சியகத்தில் காட்சிப்படுத்தப்பட்டுள்ள ஊட்டி பகுதியிலிருந்து சேகரிக்கப்பட்ட அரிய வகைப் பறவை – காட்டு கோரைகொத்தி (Wood Snipe) 

அருங்காட்சியகங்களில் உள்ள பாடம்செய்யப்பட உயிரினங்களின் விவரங்களைப் பொது வெளியில் அனைவருக்கும் பயன்படும் வகையில் பொதுவளப் புத்தாக்க உரிமத்தின் கீழ் (creative commons license) வெளியிட வேண்டும். உலகில் பல அருங்காட்சியகங்கள் இந்த வழியைப் பின்பற்றி அவர்களது தரவுகளை (டிஜிடல்) எண்ணியல் வடிவில் தயார்செய்து விக்கிபீடியா போன்ற பொதுவகங்களில் பதிவேற்றியுள்ளனர். எடுத்துக்காட்டாக நெதர்லாந்தில் உள்ள தேசிய இயற்கை வரலாறு அருங்காட்சியகத்தில் (Naturalis Biodiversity Center) உள்ள எல்லா உயிரினங்களின் படங்களும், விவரங்களும் GLAM Wiki (“Galleries, Libraries, Archives, and Museums” with Wikipedia) எனும் திட்டத்தின் மூலம் பதிவேற்றப்பட்டுள்ளது. இவற்றில் இந்தியாவில் உள்ள முற்றிலும் அழிந்துவிட்டதாகக் கருதப்படும் இமயமலைக் காடையின் (Himalayan Quail) பாடம்செய்யப்பட்ட உடலினை 360o கோணத்தில் தெளிவாகக் காட்டும் காணொலியும் (video) அடக்கம்.

Turnaround video of Himalayan Quail specimen at Naturalis Biodiversity Center. Courtesy: Wikimedia Commons

ஆர்வமுள்ள தன்னார்வலர்கள், அருங்காட்சியக அதிகாரிகளின் கூட்டு முயற்சியில் புதுதில்லியில் உள்ள தேசிய அருங்காட்சியகம், திருவனந்தபுரத்தில் உள்ள இயற்கை வரலாறு அருங்காட்சியகம் ஆகிய இடங்களில் இதுபோன்ற திட்டங்கள் செயல்படுத்தப்பட்டுள்ளன. இதுபோன்ற முன்னெடுப்புகளை இந்தியாவில் உள்ள எல்லா அருங்காட்சியகங்களிலும் தொடங்க வேண்டும். இதற்கான போதுமான நிதி உதவியை அரசு வழங்க வேண்டும்.

சென்னை அருங்காட்சியகத்தில் காட்சிப்படுத்தப்பட்டுள்ள, வட ஆற்காடு மாவட்டத்தில் 1887ல் பிடிக்கப்பட்ட யானையின் எலும்புக்கூடு

இயற்கை கல்வியையும், உயிரியலையும் கள அனுபவத்தின் வாயிலாகவும், பரிசோதனைக் கூடங்களிலும் சொல்லிக்கொடுப்பது நல்லது. அருங்காட்சியகங்களில் நேரத்தைச் செலவிடுவதாலும் பல அறிவியல் சார்ந்த கருத்துகளையும் நாம் நேரிடையாகப் பார்த்து அறிந்துகொள்ள முடியும். எடுத்துக்காட்டாக நாம் நூலில் படிக்கும், படத்தில் பார்க்கும் பல உயிரினங்களை, அவற்றின் சரியான உருவ அளவினை அறியவும், அருகில் பார்க்கும் வாய்ப்பும் கிடைக்கும். அருங்காட்சியக அதிகாரிகளும், பொதுமக்களையும், பள்ளி, கல்லூரி மாணவர்களையும் ஈர்க்கும் வகையில் காட்சியமைப்புகளைச் சிறந்த முறையில் அமைக்க வேண்டும். காட்சிப்படுத்தப்பட்டுள்ள உயிரினத்தின் மேலதிக விவரங்களைப் பொதுமக்கள் அறிந்துகொள்ள சிறந்த ஒலி-ஒளி காட்சிஅமைப்புகளைக் கொண்டிருக்க வேண்டும். அரதப்பழசான பாடம் செய்யப்பட்ட உடல்களை அகற்றி புதியனவற்றை வைக்க வேண்டும். இந்தியக் காட்டுயிர் சட்டம் 1972இன் படி எந்த ஓர் உயிரினத்தையும் கொல்லக் கூடாது ஆகவே, இதற்கு முன்பு இருந்ததுபோல் உயிரினங்களைக் கொன்று அவற்றின் உடல்களைச் சேகரிக்க முடியாது. ஆயினும் உயிரியல் பூங்காக்களில் இயற்கையாக மரணமடையும் உயிரினங்களையும், சாலையில் வாகனங்களில் அடிபட்டு இறக்கும் உயிரினங்களையும் தகுந்த முன்அனுமதி பெற்று பாடம் செய்து காட்சியமைப்புகளை மேம்படுத்தலாம். இதற்கு வனத்துறையின் ஒத்துழைப்பும் அவசியம். அருங்காட்சியகங்களில் உள்ள காட்சியமைப்புகளில் உயிரினங்களின் சரியான விவரங்களை அளிப்பது அவசியம். குறிப்பாக, தமிழ்நாட்டில் உள்ள அருங்காட்சியகங்களில் உயிரினங்களின் சரியான தமிழ்ப் பெயர்களைக் கொடுக்க வேண்டும். ஆயிரக்கணக்கான பார்வையாளர்கள் வந்து போகும் அருங்காட்சியகங்களில் சரியான தகவல்களைக் கொடுப்பது மிகவும் அவசியம். அருங்காட்சியகங்கள் நம் அறிவினை விசாலமாக்கும் இடம். அதைத் தொடர்ந்து சரியான வகையில் பராமரிப்பதும், மேம்படுத்துவதும் அரசின் கடமை. அதுபோலவே அங்கு எளிதில் கிடைக்கும் அரிய தகவல்களையும், அறிவினையும் பயன்படுத்திக்கொள்ளுதல் நம் அனைவரின் கடமை.

——-

தி இந்து தமிழ் 18 May 2022 அன்று வெளியான கட்டுரையின் முழு வடிவம். அக்கட்டுரைக்கான உரலி இங்கே.

கருகப்போகும் காடுகள் – Fire of Sumatra நூல் அறிமுகம்

காட்டுயிர் பாதுகாப்பு அதில் உள்ள சிக்கல்கள், இயற்கை வரலாறு குறித்து பலரும் பல கட்டுரைகள் வழியாகப் பொதுமக்களின் கவனத்தை ஈர்த்தும், விழிப்புணர்வு ஏற்படுத்தியும் வருகின்றனர். தமிழிலும் சரி, ஆங்கிலத்திலும் சரி. எனினும் கற்பனைக் கதைகள், புதினங்கள் வழியாக (non-fiction) இந்தத் தகவல்களையும் கருத்துகளையும் சொல்வதென்பதும் ஒரு சிறந்த வழியே. அதுவும் அந்தக் கதை உயிரோட்டமாகவும், விறுவிறுப்பாகவும், படிப்பவரின் உணர்வுகளைத் தூண்டும் வகையிலும் இருக்கும்போது சொல்லவரும் கருத்துகள் எளிதில் மனதில் பதியும். புள்ளிவிவரங்களையும், அறிவியல் முறைகளையும், கோட்பாடுகளையும், விளக்கங்களையும், மட்டுமே கொண்ட கட்டுரைகளைவிட இதையெல்லாம் கொண்ட கதை படிப்பவரின் கவனத்தை எளிதில் ஈர்க்கும். இயற்கை, சுற்றுச்சூழல், காட்டுயிர் குறித்துப் பேசும், குழந்தைகளுக்கான படைப்புகள் இந்த வகையில் அதிகமாக இருக்கும். ஆனால், முழுநீள நாவல்கள் குறைவே. மேலை நாடுகளில் இது போன்ற படைப்புகளைக் காணலாம். ஆனால், இந்தியாவில் அதுவும் ஆங்கிலத்தில் இவ்வகையான படைப்புகள் அரிதே. அண்மையில் (2021) வெளியான C.R. ரமண கைலாஷ் எழுதிய “Fire of Sumatra” புலிகள், அவற்றின் வாழ்க்கை முறை, மனிதர்களால் அவை எதிர்கொள்ளும் சிக்கல்கள் ஆகியவற்றைப் பற்றிப் பேசும் ஓர் ஆங்கில நாவல்.

இந்த நாவலின் பெயரில் உள்ளது போல் இந்த நாவலின் காட்சிக்களம் சுமத்ரா தீவாக இருந்தாலும், புலிகள், அவற்றின் வாழிடங்கள் எதிர்கொள்ளும் பிரச்சினைகள் உலக அளவில் பொதுவானதே. கதைக்களமும், கதாபாத்திரங்களும் கற்பனையாக இருந்தாலும், சொல்லப்படும் கருத்துகளும், நிகழ்வுகளும் அறிவியல் துல்லியம் கொண்டவை. இந்த நாவலின் முக்கிய கதாபாத்திரங்கள் ஒரு புலியின் குடும்பமும், அவற்றைக் காப்பாற்ற முயலும் காட்டுயிர் ஆராய்ச்சியாளர்களும், அவர்களுக்கு உதவும் உள்ளூர் ஆர்வலர்கள் சிலருமே. புலிக் குடும்பத்தில் ஐந்து பேர் – அம்மா, அப்பா, மூன்று குட்டிகள். புலிகளில் பெரும்பாலும் பெண் புலிகளே குட்டியைப் பேணுகின்றன. அரிதாகவே ஆண் புலி குட்டிகளைப் பராமரிக்கின்றன, இந்தக் கதையில் வருவதுபோல.
அம்மா புலியான சத்ரா குட்டிகளுக்காக இரை தேட அவற்றை விட்டுச் செல்லும்போது காட்டுத்தீயில் சிக்கி மயங்கிவிடுகிறாள். கண்விழித்துப் பார்க்கும்போது, சில காட்டுயிர் ஆர்வலர்களால் காப்பாற்றப்பட்டு கூண்டில் அடைக்கப்பட்டுக் கிடக்கிறாள். அங்கு ஏற்கனவே பொறியில் சிக்கி காலை இழந்த வாலி எனும் மற்றொரு புலியைச் சந்திக்கிறாள். அவர்கள் தங்களது நிலைமைகளைப் பற்றி ஒருவருக்கொருவர் பரிமாறிக்கொள்கின்றனர். சத்ரா, தனது குட்டிகளைப் பிரிந்து வாடுகிறாள். அவள் மீண்டும் காட்டுக்குள் சென்றாளா? குட்டிகளோடு சேர்ந்தாளா? என்பதைத்தான் மிக அழகாகவும், சுவாரசியமாகவும் சொல்கிறது இந்த நாவல்.

அதே வேளையில் புலிகளில் வாழ்க்கை முறையையும், அவற்றைக் குறித்த பல இயற்கை வரலாற்றுக் குறிப்புகளும், அவற்றுக்கு மனிதர்களால் ஏற்படும் அபாயங்கள் குறித்தும் புலிகளே சொல்வதுபோல அமைத்திருப்பது நிச்சயம் வாசகர்களைக் கவரும். சொல்லப்படும் சில கருத்துகள் நம்மை ஆழமாகச் சிந்திக்கவும் வைக்கும். எடுத்துக்காட்டாக, புலிக்குட்டிகளில் ஒன்று தன் தந்தையிடம், “மனிதர்கள் புத்திசாலிகளா?” எனக் கேட்கிறாள் (பக்கம் 86). அதற்குத் தந்தைப் புலி சொல்லும் பதில், “நம்மை திறமையாகக் கொல்வதாலும், நமது வாழிடத்தையும் அழிப்பதாலும் அவர்களைப் புத்திசாலிகள் என்று சொல்வதா? அல்லது இவற்றையெல்லாம் செய்வதால் அவர்களுக்குப் பின்னாளில் ஏற்படப் போகும் விளைவுகளை அறியாமல் இருப்பதால், அவர்களை மனப்பக்குவம் இல்லாத மூடர்கள் என்று சொல்வதா எனத் தெரியவில்லை”.

கதைக்களம் இந்தோனேசியாவைச் சேர்ந்த சுமத்ரா தீவில் நடைபெறுகிறது. ஆகவே அங்குள்ள சில காட்டுயிர்கள் குறித்தும், வனப்பகுதிகளுக்கு ஏற்படும் பேராபத்துகள் குறித்தும் நாம் இந்த நாவலின் வழியே அறிய முடிகிறது. குறிப்பாக, பாமாயில் (எண்ணெய்ப்பனை) சாகுபடிக்காகக் காடுகள் அழிக்கப்படுவதால் ஏற்படும் பாதிப்புகள் குறித்து. பாமாயில் தோட்டமிடுவதற்காக, மழைக்காடுகளை வெட்டிச் சாய்த்து அந்த இடத்தை தீ வைத்துக் கொளுத்தும் கொடுமை நடக்கிறது (இது கதையில் மட்டுமல்ல இன்றும் நடந்துகொண்டிருக்கும் ஒரு நிகழ்வுதான்). அந்தக் காடுகளில் தென்படும் ஒரு அரிய வகை வாலில்லாக் குரங்கினம் ‘ஒராங்ஊத்தன்’ (Orangutan). மரவாழ் உயிரினங்களான இவை காடழிப்புக் காரணமாக அழிவின் விளிம்பில் உள்ளன. இந்த நாவலின் ஒரு பகுதியில் (பக்கம் 161) தீ வைத்துக் கொளுத்தப்பட்ட ஒரு காட்டுப் பகுதிக்குச் செல்லும் ஒரு காட்டுயிர் ஆராய்ச்சியாளர் அந்த இடத்தில், தப்பிச் செல்ல முடியாமல் கருகிப்போன ஒரு ஒராங்ஊத்தனின் சடலத்தைக் காண்கிறார். அது தனது இரு கைகளாலும் எதையே கட்டிப்பிடித்துக்கொண்டே எரிந்துபோயிருக்கிறது. கொஞ்சம் கவனித்துப்பார்க்கும்போது அதன் கரங்களுக்குள் இருப்பது கருகிப்போன குட்டி ஒராங்ஊத்தன் என்பதை அறிகிறார். இதைப் படிக்கும்போதே இந்தக் கொடூரமான காட்சி நம் கண்முன்னே வந்து நெஞ்சை உருக வைக்கிறது. அதே வேளையில் இதுபோன்ற நிலை இந்தியக் காடுகளுக்கும், அதில் வாழும் உயிரினங்களுக்கும் நிகழப்போகிறது என்பதை நினைக்கும்போது மனம் கலங்காமல் இருக்க முடியவில்லை.

சமையல் எண்ணெய்களில் மலிவான பாமாயிலை அதிக அளவில் இறக்குமதி செய்யும் நாடுகளில் இந்தியாவும் ஒன்று. அடுத்த பத்தாண்டுகளில் இந்தியாவில் 13 இலட்சம் ஹெக்டேர் பரப்பளவில் பாமாயில் பயிரிடுவதற்கான ஒப்புதலைச் சென்ற ஆண்டு (ஆகஸ்டு 2021) இந்திய அரசு அளித்துள்ளது. இது இந்தியாவில் உள்ள இயற்கை ஆர்வலர்களைப் பெரும் கவலைக்குள்ளாக்கியுள்ளது. அதனால், சுமார் 100க்கும் மேற்பட்ட அறிவியலாளர்கள், விஞ்ஞானிகள், இயற்கை ஆர்வலர்கள் அனைவரும் சேர்ந்து இந்தியப் பிரதமருக்கு ஒரு கடிதம் எழுதியுள்ளனர். இதில் மலேசியாவும், இந்தோனேசியாவும் செய்த பெரும் தவறை இந்தியாவும் செய்யாமல் தவிர்க்க வேண்டும் என்று வேண்டுகோள் விடுத்தனர். பாமாயில் சாகுபடிக்காக அந்த நாடுகளில் இருந்த பல்லுயிர்ப்பன்மை வாய்ந்த மழைக்காடுகளைத் திருத்தி அழித்துவிட்டனர், அதுபோல இங்கும் நடக்கவிடக் கூடாது என அந்தக் கடிதத்தில் வலியுறுத்தியுள்ளனர்.

தேசிய சமையல் எண்ணெய் உற்பத்தித் திட்டத்தில் பாமாயிலின் (National Mission on Edible Oils – Oil Palm – NMEO-OP) உள்நாட்டு உற்பத்தியைப் பெருக்கும் நோக்கத்தில், இந்தியாவில் குறிப்பாக, வடகிழக்கு மாநிலங்களிலும், அந்தமான் நிக்கோபார் தீவுகளிலும் சிறப்பு கவனம் செலுத்தப்போவதாகவும், இதைப் பயிரிடுவதற்கான மானியங்களும், உதவித்தொகைகளும் அளிக்கப்படும் எனவும் ஒன்றிய அரசு அறிவித்துள்ளது. அஸ்ஸாம், அருணாசலப் பிரதேசம், முதலான வடகிழக்கு மாநிலங்களும், அந்தமான் நிக்கோபார் தீவுகளும் உலக அளவில் பல்லுயிர்ப்பன்மை மிகுந்த இடங்கள். இங்குள்ள இயற்கையான வாழிடங்களை எந்த வகையிலும் சீர்குலைப்பது அங்குள்ள காட்டுயிர்களுக்கும், அங்கு வாழும் மக்களுக்கும் பெரும் பாதிப்பை ஏற்படுத்தும்.

எளிமையான ஆங்கிலத்தில் அனைவரும் புரிந்துகொள்ளும் நடையில் உள்ளது இந்த நாவல். எனினும் நடுவில் சற்றே விறுவிறுப்பு குறைந்து தொய்வு ஏற்படுவது போன்ற உணர்வு எழுகிறது. நாவலாசிரியர் ரமண கைலாஷ் அவர்கள் எட்டு வயதாக இருந்தபோது பாதி கருகிய நிலையில் இருந்த ஒராங்ஊத்தனின் படத்தைக் கண்டிருக்கிறார் (அந்தப் படங்களை இங்கே காணலாம்). அதன் பாதிப்பில் விளைந்ததுதான் இந்த நாவலும், அதில் அவர் விவரித்திருக்கும் கருகிய ஒராங்ஊத்தன் காட்சியும். அவரது பதினான்கு வயதில் இந்த நாவலை எழுதியிருக்கிறார். நாவலின் கதைக்கரு, அதில் விளக்கப்பட்டுள்ள காட்டுயிர்களின் இயற்கை வரலாறு, காட்டுயிர்ப் பாதுகாப்பு சார்ந்த பிரச்சினைகள், கருத்தாக்கங்கள் போன்றவற்றை இந்தச் சிறு வயதில் உள்வாங்கி இப்படிப்பட்ட நாவலை எழுதிய அவரை வியந்து பாராட்டலாம். எனினும், எனது எண்ண ஓட்டங்கள் சற்றே வேறுபட்டிருந்தது. இவரைப் போன்ற இளைய தலைமுறை இயற்கை ஆர்வலர்களை நாம் எந்த அளவுக்கு எதிர்மறையான பாதிப்புகளுக்கு உள்ளாக்கியிருக்கிறோம் என்கிற கவலைதான் மேலோங்கியிருந்தது.

—-

தி இந்து தமிழ் 07 May 2022 அன்று வெளியான கட்டுரையின் முழு வடிவம். அக்கட்டுரைக்கான உரலி இங்கே.

தமிழில் சூழலியல் படைப்புகளின் நிலை

சூழலியலைப் புரியவைக்க மொழி மேம்பட வேண்டும்! எனும் தலைப்பில் தி இந்து தினசரியில் (19 Feb, 2022) வெளியான எனது நேர்காணலின் முழு வடிவம்.

பேட்டி கண்டவர்: ஆதி வள்ளியப்பன். தி இந்து வலைதளத்தில் படிக்க இங்கே காண்க:

தமிழில் சூழலியல்-பசுமை எழுத்து வளர்ந்திருப்பதாக நினைக்கிறீர்களா? கடந்த 10 ஆண்டுகளில் சூழலியல் எழுத்தில் ஏற்பட்டுள்ள முக்கியமான மாற்றங்கள் என்று எவற்றைக் கருதுவீர்கள்.

ஓரளவிற்கு வளர்ச்சி அடைந்திருக்கிறது. எனினும், குறிப்பிட்டுச் சொல்லும் அளவிற்கு பெரிய மாற்றங்கள் ஏற்பட்டிருக்கிறதா எனத் தெரியவில்லை. இன்னும் தரமான பல உயிரினங்கள் குறித்த களக் கையேடுகள் வரவேண்டும். களப்பணி முறைகள், ஆராய்ச்சி அறிக்கைகள், காட்டுயிர், சுற்றுச்சூழல் சட்டங்கள் யாவும் தமிழில் எழுதப்பட வேண்டும். இவற்றையெல்லாம் எழுதவும், எழுதுவதை ஊக்குவிக்கவும் துறைசார் சொற்களை உருவாக்கவும், அவற்றை புழக்கத்திலும் கொண்டு வரவேண்டும். இயற்கை பாதுகாப்பு சார்ந்து ஆராய்ச்சி செய்பவர்கள் குறிப்பாக பெண்கள் பலர் தமிழில் எழுத முன் வரவேண்டும். சோ. தர்மன் எழுதிய ‘சூல்’ போல இன்னும் பல புதினங்களும், இயற்கை சார்ந்த புனைவு இலக்கியங்களும் நிறைய வரவேண்டும். செல்வமணி, அவை நாயகம், ஆசை இவர்களது படைப்புகளைத் தவிர இயற்கை சார்ந்த கவிதைகள் பெரிதாக வந்ததாகத் தெரியவில்லை. (பெருமாள்முருகனின் பறவை, இயற்கை கீர்த்தனைகள் நீங்கலாக). Green Humor போன்ற காட்டூன்களும் தமிழில் வரவேண்டும். இயற்கை சார்ந்த சிறார் இலக்கியங்கள் பல தமிழில் வரவேண்டும்.

மூன்று நிமிடங்களுக்கு மேல் கவனம் செலுத்தி பார்க்கவோ, படிக்கவோ முடியாத தற்போது உள்ள சில இளைய தலைமுறையினரையும் கவரும் வகையில் இயற்கை பாதுகாப்பு சார்ந்த செய்திகளை பல வகைகளில், பல தளங்களில் (காணொளி, infographics) வெளியிட்டு விழிப்புணர்வு ஏற்படுத்த வேண்டும்.

சூழலியல் பிரச்சினைகள் அறிவியல்பூர்வமாக முன்வைக்கவும், விவாதிக்கவும் படுகின்றன என்று நினைக்கிறீர்களா? குறிப்பாக தொலைக்காட்சி, சமூகஊடக விவாதங்களில் ஆரோக்கியமான போக்கு தென்படுகிறதா?

தொலைக்காட்சி பார்ப்பதில்லை, ஒரு சில வாட்ஸ்அப் குழுக்களைத் தவிர வேறு எந்த சமூக ஊடகத்திலும் இல்லை. அந்தக் குழுக்களிலும் கூட விவாதிப்பதோ, தேவையில்லாமல் எதிர்வினையாற்றுவதோ இல்லை. ஆகவே நிம்மதியாக இருக்கிறேன்.

எனினும், சமகால பிரச்சனைகளை பொதுமக்களுக்கு புரியும்படி எளிய வகையில் உடனுக்குடன் சொல்ல வேண்டிய அவசியம் முன்னெப்போதும் இல்லாத அளவுக்கு இப்போது தேவையாக இருக்கிறது. ஆனால் அப்படி நடப்பதாகத் தெரியவில்லை. ஊரடங்கு காலத்தில் சுற்றுச்சூழல் தாக்க மதிப்பீடு குறித்து நிறைய பேசினோம். ஆனால், ஊரடங்கு விளக்கிக் கொள்ளப்பட்டவுடன், நாமும் ‘இயல்பு நிலைக்குத்’ திரும்பிவிட்டோம். அண்மையில் இந்தியாவில் காடுகள் அதிகரித்துவிட்டதாக ஒரு அறிக்கை வெளியானது. உள்ளே படித்துப் பார்த்தால், தேயிலைத் தோட்டங்களையும், தென்னந்தோப்புகளையும் காடுகள் என ‘கணக்கு’ காண்பித்திருக்கிறார்கள். இது குறித்து பெரிதாகப் பேசப்படவில்லை. இந்திய காட்டுயிர் பாதுகாப்பு சட்டம் (1972) திருத்தம் குறித்து தமிழில் செய்திகள் கூட வந்ததாகத் தெரியவில்லை.

காலநிலை மாற்றம் பற்றி தமிழகத்தில் குறைந்தபட்சமாகவாவது விழிப்புணர்வு இருக்கிறதா, தமிழக சூழலியல் செயற்பாட்டாளர்களின் காலநிலை மாற்றம் குறித்த அணுகுமுறை எப்படியிருக்கிறது?

நிச்சயமாக காலநிலை மாற்றம் குறித்து பலரும் அறிந்தே இருக்கிறார்கள். குறிப்பாக நகரப்பகுதியில் உள்ளவர்கள் இதை உணர்ந்திருக்கிரார்கள். ஆனால் அவற்றின் விளைவுகளைப் பற்றி இன்னும் முழுமையாக நாம் அனைவரும் அறிந்திருக்கிறோமா எனத் தெரியவில்லை. இது குறித்துதான் தமிழில் இன்னும் அதிகமாக பேசப்பட வேண்டும். காலநிலை மாற்றத்தின் மோசமான விளைவுகளை எதிர்கொள்ள ஒரு மாற்றாக பசுமை ஆற்றல் முன்வைக்கப்பட்டாலும், அதிலும் பல சிக்கல்கள் இருப்பதை நாம் உணர்ந்து செயல்படவேண்டும். The Guardian தினசரியைப் போல. காலநிலை அவரசநிலை குறித்த புரிதலும், அக்கறையும் கொண்ட பல செய்தியாளர்களை உருவாக்கி அவர்கள் மூலம் பொதுமக்களுக்கு விழிப்புணர்வு ஏற்படுத்துவது அவசியம். தினசரிகளில் இதற்கென தனியாக ஒரு பக்கத்தையே ஒதுக்க வேண்டும்.

தமிழ்ச் சூழலியல் எழுத்து என்று வரும்போது, காட்டுயிர்கள், இயற்கை குறித்து போதுமான கவனம் செலுத்தப்படுகிறதா? இல்லை, சுற்றுச்சூழல் பிரச்சினைகள் பற்றிய மேம்போக்கான ஆக்டிவிசம் ஆதிக்கம் செலுத்துவதாக நினைக்கிறீர்களா?

மேம்போக்காக இருப்பதாகத் தோன்றவில்லை. வேடந்தாங்கல் பறவைகள் சரணாலயத்தின் அளவு குறைக்கப்பட இருந்த போது சென்னையைச் சேர்ந்த பல இளம் இயற்கை ஆர்வலர்கள் பங்கு கொண்டார்கள். கொடைக்கானல் மெர்குரி கழிவினால் ஏற்படும் மாசு, எண்ணூர் கழிமுக மாசு குறித்து கலை வடிவிலும் (ராப், கர்நாடக இசைப் பாடல்) மக்களுக்கு விழிப்புணர்வு ஏற்படுத்தப்பட்டது. எட்டு வழிச்சாலை திட்டத்தை எதிர்த்து பொதுமக்கள் வெகுண்டெழுந்ததைப் பார்த்தோம். கவுத்தி, வேடியப்பன் மலைப்பகுதிகள் பொதுமக்களின் உதவியாலேயே காப்பாற்றப் பட்டன. இப்பொது அப்பகுதியில் சிப்காட் வருவதை எதிர்த்து மக்கள் போராடி வருகின்றனர். இவை அனைத்தும் முறையாக ஒரே இடத்தில் ஆவணப்படுத்தப்பட வேண்டும். இயற்கையை அழித்தால் மனிதர்களுக்கும் பாதிப்பு ஏற்படும் என்பதை சரியாக புரிய வைத்தால் அனைவரும் அதற்காகப் போராடுவார்கள். அந்தப் புரிதலை ஏற்படுத்துவது ஒவ்வொரு இயற்கை ஆர்வலர்களின், அதுசார்ந்து படைப்புகளை உருவாக்கும் ஒவ்வொருவரின் கடமை.

சமீபத்திய ஆண்டுகளில் நீங்கள் வாசித்தவற்றில் குறிப்பிடத்தக்க தமிழ் சூழலியல் புத்தகங்களைக் குறிப்பிட முடியுமா?

நூல்களை விட கட்டுரைகள் வாசித்தது தான் அதிகம். நாராயணி சுப்ரமணியன், சுபகுணம், மா, ராமேஸ்வரன், தங்க ஜெயராமன் ஆகியோரது சூழலியல், இயற்கையியல் சார்ந்த கட்டுரைகள் குறிப்பிடத்தக்கவை. பரிதியின் ‘பட்டினிப் புரட்சி, நக்கீரனின் ‘நீர்எழுத்து, ஜா. செழியனின் ‘பறவைகளுக்கு ஊரடங்கு, சு. பாரதிதாசனின் ‘பாறு கழுகுகளைத் தேடி’, வறீதையா கான்ஸ்தந்தின் ‘கடலம்மா பேசுறங் கண்ணு’ போன்ற நூல்களை குறிப்பிட்டுச் சொல்லலாம்.

தமிழ்ச் சூழலியல் படைப்புகளில் மொழிநடை, எடிட்டிங் போன்றவை மேம்பட்டிருப்பதாகக் கருதுகிறீர்களா?

இன்னும் வெளிநாட்டுப் பறவைகள் இங்கே வந்து கூடு வைக்கின்றன, கூகை ஒரு வெளிநாட்டுப் பறவை, யானைகள் அட்டகாசம் செய்கின்றன, சிறுத்தைகள் ஊருக்குள் ஊடுருவின என்றே எழுதிக் கொண்டிருக்கிறோம். செஞ்சந்தனம் அல்லது சந்தன வேங்கை என்கிற மரபான பெயர்கள் எப்படியோ உருமாறி செம்மரம் ஆகி விட்டது. வைரசை தமிழில் நச்சுயிரி என்று காலங்காலமாக படித்துவந்திருக்கிறோம். ஆனால் இப்போது அது தீநுண்மியாக திடீர் மாற்றம் அடைந்துவிட்டது. இது குறித்தெல்லாம் யாரும் கவலைப்படுவதாகவோ, கவனம் செலுத்துவதாகவோ தெரியவில்லை.

இயற்கை பாதுகாப்பு குறித்த சொல்லாடலில் மொழி ஒரு முக்கியப் பண்பு வகிக்கிறது. வார்த்தைகளை சரியாகக் கையாளுதல் (மனித-விலங்கு மோதல் அல்ல – மனித-காட்டுயிர் எதிர்கொள்ளல்), சரியான பதங்களை, பாரம்பரியப் பெயர்களை உபயோகித்தல், வழக்கொழிந்த பெயர்களை மீட்டெடுத்தல், சரியான துறைச்சொற்களை உருவாக்குதல் யாவும் அவசியம்.

——–

மக்கள் அறிவியலின் சிறப்பு

பறவைகளின் நண்பர்கள்

அது மே மாதத்தில் ஒரு நாள். பள்ளிகளுக்கெல்லாம் ஆண்டுத் தேர்வுகள் முடிந்து விடுமுறை நாள்கள். ஆனால் வால்பாறையின் அருகே உள்ள சின்கோனா அரசு மேனிலைப் பள்ளியை நோக்கி அந்த மாணவன் நடந்து சென்று கொண்டிருக்கிறான். பள்ளி வளாகத்தை அடைந்த அவன் தனது கால்சட்டைப் பையிலிருந்து ஒரு பேனாவையும் சிறிய கையேட்டையும் எடுத்துச் சுற்றுமுற்றும் பார்த்து எதையோ எழுதிக் கொண்டிருந்தான். சுமார் பதினைந்து நிமிடங்களுக்குப் பின் அங்கிருந்து புறப்பட்டுச் சென்றான்.

வீட்டை அடைந்தவுடன் அவனது தந்தையின் கைப்பேசியிலிருந்து அவனுடைய ஆசிரியரை அழைத்தான். “சார் நான் ஹரி பேசுறேன், இன்னிக்கிப் பள்ளிக்கூடத்தில பார்த்த பறவைகளின் பெயர்களைச் சொல்றேன் குறிச்சிக்கோங்க” என்றான்.

மணிப்புறா – 3, சின்ன மரங்கொத்தி – 2, கொண்டை வளர்த்தான் – 2, சீகாரப்பூங்குருவி – 2, காட்டு மைனா – 2.

செல்வகணேஷ் அவரது மாணவர்களுடன்

மறுமுனையில் இருந்தது அவனது ஆங்கில ஆசிரியரான செல்வகணேஷ் இந்தத் தகவல்களை குறித்துக் கொண்டு அந்த மாணவனுக்கு நன்றியைத் தெரிவித்தார். இவர் ஆங்கிலப் பாடம் எடுக்கும் ஆசிரியர் மட்டுமல்ல. ஒரு பறவை ஆர்வலரும் கூட. மேற்குத்தொடர்ச்சி மலைப்பகுதியில், தேயிலைத்தோட்டங்களும், அதைச்சுற்றி வனப்பகுதியையும் கொண்டுள்ள வால்பாறையில் பல வகையான அழகான பறவைகளை பார்க்க முடியும். அவர் அந்தப் பள்ளியில் வேலைக்குச் சேர்ந்த பின் 2015-இல் இருந்து அவரது பள்ளிவளாகத்தில் இருக்கும் பறவைகளைப் பார்த்து அடையாளங் கண்டு அவற்றைக் குறித்து வைத்துக் கொண்டிருக்கிறார். தான் மட்டுமே அவற்றைப் பார்த்து ரசிக்காமல், உடன் பணியாற்றும் ஆசிரியர்களுக்கும், மாணவர்களுக்கும் பறவைகளை அடையாளம் காணக் கற்றுக் கொடுத்துள்ளார். இதன் விளைவாகவே அப்பள்ளி மாணவ மாணவியர் பலரும் பறவைகளைப் பார்த்து ரசிப்பதிலும், அவற்றை அடையாளங் காண்பதிலும், பறவைகளின் குணங்களை உற்று நோக்குவதிலும் ஆர்வத்துடன் பங்கு பெறுகின்றனர்.

வகுப்பு நேரம் முடிந்தவுடன் ஆசிரியர்களும், ஆறாம் வகுப்பு முதல் எட்டாம் வகுப்பு மாணாக்கர்கள் பலரும் சேர்ந்து பள்ளி வளாகத்தில் உள்ள பறவைகளைப் பார்க்கச் சென்றுவிடுகின்றனர். சில பறவைகளின் குரலொலியை வைத்தே அடையாளங் கண்டு கொள்கின்றனர். இத்தனைக்கும் இவர்களிடம் இருப்பது ஒரே ஒரு இருகண்ணோக்கி மட்டுமே. அது இல்லாமல் கூட அப்பள்ளியில் வழக்கமாகத் தென்படும் பல பறவைகளைப் பார்த்த மாத்திரத்தில் அல்லது அவற்றின் குரலைக் கேட்டவுடன் அடையாளங் காணுமளவிற்குத் தேர்ந்த பறவை ஆர்வலர்களாகியுள்ளனர்.
பள்ளி நாள்களில் அங்குள்ள பறவைகளைப் பார்த்து குறித்துக் கொண்டாலும், விடுமுறை நாள்களில் பள்ளியில் எந்தெந்தப் பறவைகள் தென்படுகின்றன என்கிற விவரங்கள் இல்லாதிருந்தன. ஆகவே ஓரிரு மாணவர்கள் விடுமுறை என்று கூடப் பார்க்காமல், வாரத்தில் ஒரு முறை அங்கு வந்து தங்கள் பள்ளிப் பகுதியின் பறவைகளைப் பதிவு செய்து வந்துள்ளனர்.

இப்போது இவர்கள் பள்ளிவளாகத்தில் தென்படும் பறவை வகைகள், அவற்றின் எண்ணிக்கை, அவற்றில் உள்ளூர்ப் பறவைகள் யாவை, ஆண்டு தோறும் அங்கே தென்படும் பறவைகள் யாவை, வலசை வருபவை யாவை, அவை எப்போது வலசை வருகின்றன, அங்கிருந்து எப்போது திரும்பிச் செல்கின்றன முதலிய விவரங்கள் அவர்களிடையே இருக்கின்றன.

இது எப்படிச் சாத்தியமாயிற்று? இரண்டு ஆண்டுகளாக (2015 முதல் 2017 வரை) ஒவ்வொரு நாளும் ஆசிரியர்களும் மாணவர்களும் தம் பள்ளியில் இருக்கும் பறவைகளைப் பார்த்துப் பட்டியலிடுவார்கள். அதை அவர்களது சிறிய கையேட்டில் எழுதி வைத்துக் கொள்வார்கள். புதிதாக அடையாளம் காண இயலாத பறவைகளின் உருவ அமைப்பு, நிறம், அதன் பண்பு முதலிய விவரங்களை எழுதிக் கொண்டு ஆசிரியர்களின் உதவியுடன் பள்ளி நூலகத்தில் உள்ள பறவைகளுக்கான களக் கையேட்டில் பார்த்து அடையாளம் காண்பர்.

இதையெல்லாம் அவர்களது ஆசிரியர்கள் eBird எனும் இணையத் தளத்தில் உள்ளிடுவார்கள். இவர்களது பள்ளிக்கு என்று தனியாக ஒரு கணக்கை ஏற்படுத்திக் கொண்டு, அவர்கள் பார்க்கும் பறவைகளைப் பற்றிய அவதானிப்புகளை இந்த இணையத் தளத்தில் சேர்த்து வைத்தனர்.

****

மரங்களின் நண்பர்கள்

சயானா சாபு, கேரள மாநிலத்தில், திருச்சூர் மாவட்டத்தில் உள்ள குத்தூர் எனும் ஊரில் இருக்கு சந்திரா நினைவு அரசு மேனிலைப் பள்ளியில் படிக்கும் பெண் மாணவர். அவர் அங்கே பாடம் படிக்க மட்டும் வரவில்லை. ஒவ்வொரு வாரமும், தனது சிறிய குறிப்பேட்டை எடுத்துக் கொண்டு பள்ளி வளாகத்தில் உள்ள சரக்கொன்றையை (Cassia fistula மலையாளத்தில் கனிக்கொன்னா) பார்க்கக் கிளம்பி விடுவார். அது அவரது மரம். சயானா சாபு வாரா வாராம் அவரது மரத்தோடு சுமார் ஐந்து நிமிடங்கள் செலவழிக்கிறார். அவர் செய்வதெல்லாம் இது தான்: அந்த மரத்தில் இளந்தளிர்கள் இருக்கின்றனவா, மலர்கள் இருக்கின்றனவா, காய்கள், கனிகள் இருக்கின்றனவா, அப்படி இருந்தால் கொஞ்சமா, அல்லது நிறையவா என்கிற எளிய சில தரவுகளைக் குறித்துக் கொள்கிறார்.

இந்த அவதானிப்புகளை அவரது ஆசிரியர் சுமங்களாவிடம் தந்து சீசன் வாச் (Seasonwatch) எனும் இணையத் தளத்தில் சேர்க்கிறார். கடந்த மூன்று ஆண்டுகளாக விடாமல் இதைத் தொடர்ந்து செய்து வருகிறார்.

சரக்கொன்றை (Cassia fistula). Photo: Swati Sidhu/Wikimedia Commons

இப்போது அவருக்குத் தனது மரத்தினைப் பற்றிய புரிதல் ஓரளவுக்கு உண்டு. அவரது மரம் எந்த மாதத்தில் இலையை உதிர்க்கும், எப்போதெல்லாம் பூப் பூக்கும் என்பதை அவர் அறிவார்.
இவர் மட்டுமல்ல இப்பள்ளியில் படிக்கும் பல மாணவர்கள் தங்களுக்கென சில மரங்களைத் தேர்ந்தெடுத்து அம்மரங்களைப் பற்றிய விவரங்களைச் தொகுத்து இணையத்தில் சேர்த்து வருகின்றனர். இந்தத் செயல்திட்டத்தை ஒருங்கிணைப்பவரான ஆசிரியை சுமங்களா மட்டும் அவர்கள் பள்ளி வளாகத்திலும் அதனை அடுத்த பகுதிகளிலும் உள்ள சுமார் எழுபது மரங்களைப் பார்த்து அவை பூக்கும், எப்போது காய்க்கும் போன்ற விவரங்களைச் தொகுத்து வருகிறார்.

*****

மக்கள் அறிவியலாளர்கள்

கானுயிர்களையும் அவற்றின் வாழிடங்களையும் பாதுகாக்க நடத்தப்படும் அறிவியல் ஆராய்ச்சிகளில் பொதுமக்களும், மாணவர்களும் பங்களிக்க முடியும். இவ்வாறு பொதுமக்கள் பங்குபெறும் அறிவியல் ஆராய்ச்சித் திட்டங்களுக்கு மக்கள் அறிவியல் (citizen science) என்று பெயர்.
தமிழகத்தில் உள்ள சின்கோனா பள்ளி மாணவரான விஜி அவரது ஆசிரியர் செல்வகணேஷ், கேரளாவில் உள்ள குத்தூர் சந்திரா நினைவு அரசு மேனிலைப் பள்ளி மாணவர் சயானா சாபு, அவரது ஆசிரியர் சுமங்களா இவர்கள் அனைவருக்கும் ஓர் ஒற்றுமை இருக்கிறது. இவர்கள் அனைவருமே மக்கள் அறிவியலாளர்கள் (citizen scientists) ஆவர்.

பள்ளி மாணவர்கள் பறவைகளைப் பார்ப்பதாலும் பறவைகளைப் பற்றிய விவரங்களைத் தொகுப்பதாலும் யாருக்கு என்ன பயன்?

பறவைகளுக்குப் பயன்படும். ஆம், இப்படித் தொகுக்கும் தகவல்கள் பறவைகளின் பாதுகாப்புக்கு உதவுகின்றன. பறவைகளை ஓரிடத்திலிருந்து அல்லது பல இடங்களில் இருந்து பலர், பல காலமாகப் பார்த்துப் பதிவு செய்வதன் மூலம் பறவைகளின் பரவல், அடர்வு, வலசை வரும், போகும் பருவம், எண்ணிக்கையில் ஏற்படும் மாற்றம் போன்ற விவரங்களை அறிந்து கொள்ள முடியும். இதை வைத்துப் பறவைகளின் நிலையையும் அவற்றின் வாழிடங்களின் நிலையையும் அறிந்து கொள்ளலாம். இந்த விவரங்கள் பறவைகளின் பாதுகாப்புக்குப் பேருதவி புரியும். எடுத்துக்காட்டாக, வலசை வரும் பறவைகள் ஒரு குறிப்பிட்ட இடத்திற்கு வந்து சேரும் நாளையும் அவை அந்த இடத்தை விட்டு மீண்டும் திரும்பிப் போகும் நாளையும் பல ஆண்டுகளாகக் கண்காணித்து வருவதன் மூலம் புறச்சூழலில் ஏற்படும் காலநிலை மாற்றங்களைக் (climate change) கணிக்க முடியும்.

பார்த்த பறவைகளின் விவரங்களைத் தம்மிடமே வைத்துக் கொள்ளாமல் அனைவரும் பார்த்து அறியக்கூடிய இணையத் தளங்களில் சேர்த்தால் அது அனைவருக்கும் உதவும். இதைத்தான் சின்கோனா பள்ளியின் ஆசிரியர் செல்வகணேஷ் செய்து வருகிறார்.

பறவைகள் சிறந்த சூழலியல் சுட்டிக்காட்டிகள் (Ecological Indicators). ஒரு குறிப்பிட்ட இடத்திலிருந்து குறிப்பிட்ட வகைப் பறவைகள் குறைந்து போனால் அல்லது முற்றிலுமாக இல்லாமற் போனால் அந்தச் சூழல் அவ்வகைப் பறவைகளுக்கு உகந்ததாக இல்லை என்பதைக் காட்டுகிறது. அந்தச் சூழல் விரைவில் மனிதர்களும் வாழத் தகுந்ததாக இல்லாமற் போகலாம். நாம் வாழும் சூழல் நல்ல நிலையில் உள்ளதா இல்லையா என்பதைச் சுட்டிக்காட்டுவதில் பறவைகள் முக்கியப் பங்கு வகிக்கின்றன. அதனால் பறவைகளை தொடர்ந்து கண்காணிப்பதன் முலம் நாம் வாழும் சூழலில் ஏற்படும் மாற்றங்களை அறிந்து கொள்ள முடியும்.

ஒரு மரம் எப்போது பூக்கிறது, எப்போது காய்க்கிறது ஆகியவற்றைத் தொடர்ந்து கண்காணிப்பதனால் என்ன பயன்?

இது போன்ற தாவரங்களின் வாழ்வியல் விவரங்களைத் தொடர்ந்து பல ஆண்டுகள் கண்காணித்து ஆவணப்படுத்தி வருவதன் மூலம் ஒரு குறிப்பிட்ட பகுதியிலும், உலக அளவிலும் ஏற்படும் கால நிலை மாற்றத்தைப் (Climate change) பற்றி அறிந்து கொள்ள முடியும். எடுத்துக்காட்டாக, வேப்பம்பூ சித்திரையில் பூக்கும் என்பதை அறிவோம். ஆனால் ஒவ்வோர் ஆண்டும் வேப்பமரம் சரியாகச் சித்திரையில் தான் பூக்கிறதா, அல்லது சற்று முன்போ அல்லது தாமதமாகவோ பூக்கிறதா என்பதை அறிய, அது பூக்கும் நாளை/வாரத்தைத் தொடர்ந்து பல ஆண்டுகள் ஆவணப்படுத்தப்படவேண்டும். ஒரு வேளை தாமதமாகப் பூத்தால் தட்பவெப்ப நிலை, மழையளவு போன்ற காரணிகளுக்கும் இதற்கும் ஏதேனும் தொடர்பு இருக்கிறதா என ஆராய்ந்து அறிய முடியும். பருவங்கள் மாறுவதை அறிவியல் அடிப்படையில் அறிந்து கொள்வதற்கு சீசன் வாச் (seasonwatch.in) போன்ற மக்கள் அறிவியல் திட்டங்கள் உதவும்.

இந்தத் திட்டங்களில் பங்கு பெறுவதால் மாணவர்களுக்கு என்ன பயன்?

புறவுலகினைப் போற்றுதல், சுற்றுச்சூழல் மேன்மேலும் சீரழியாமல் பாதுகாத்தல், கானுயிர்களைப் பேணுதல், வாழிடங்களை மதித்தல், இயற்கையை நேர்மையான, பொறுப்பான முறையில் நுகர்தல் ஆகியன குறித்த புரிதல்களைப் பொதுமக்களுக்கும் இளைய தலைமுறையினருக்கும் சுற்றுச்சூழல் கல்வி (Environmental Education) அல்லது இயற்கைக் கல்வியின் (Nature Education) மூலம் விளக்க முடியும். எனினும், வகுப்பில் பாடமாக படிப்பதைக் காட்டிலும் தாமாகவே இவற்றுக்கான தேவையை உணர்ந்தால் ஒருவருடைய மனத்தில் இவற்றைப் பற்றிய புரிதல்கள் எளிதில் பதியும். ஒரு முறை இப்படி உணர்ந்தால் இயற்கைப் பாதுகாப்பிலும் சுற்றுச்சூழலைப் பேணுவதிலும் பற்றுதல் ஏற்பட்டு வாழ்நாள் முழுவதும் அதற்கான நற்செயல்களையும் நற்பண்புகளையும் கடைப்பிடிக்கும் வாய்ப்புகள் அதிகம்.

மக்கள் அறிவியல் திட்டங்கள் வழியாகப் பொதுமக்கள், மாணவர்கள், இயற்கை ஆர்வலர்கள் ஆகிய அனைவரையும் அறிவியல் ஆராய்ச்சியில் பங்கு பெற வைத்தால் அவர்களுக்குப் புறவுலகின் மேல் ஆர்வமும் கரிசனமும் ஏற்படுவதற்கான வாய்ப்புகள் அதிகரிக்கும். அவர்களிடையே புறவுலகினைப் பற்றிய புரிதல் கூடும். இயற்கையின் விந்தைகளை அவர்கள் நேரடியாகப் பார்த்து மகிழும் வாய்ப்பும் அதிகமாகும். அதே வேளையில் இது தொடர்பாக நடக்கும் ஆராய்ச்சிகளுக்கு நேடியாயாகப் பங்களிக்கும் வாய்ப்பும் அவர்களுக்குக் கிடைக்கும்.

சரி, அறிவியல் ஆராய்ச்சியில் பங்கு பெற்று விவரங்களை (தரவுகளைத்) தரும் வேலையைச் செய்வது மட்டுந் தான் பொதுமக்கள், மாணவர்கள் ஆகியோரது வேலையா? இல்லை. இத்திட்டங்களில் பங்கு பெறுவோர் வெறும் தகவல் தொகுக்கும் வேலையைச் செய்பவர்களாக மட்டும் இல்லாமல் அதை ஏன் செய்கிறோம் எனும் அறிவியல் பின்னனியைத் தெரிந்து கொள்ள உதவுதல், அதைப் பற்றிய அறிவை மேன்மேலும் பெருக்கிக் கொள்ளும் ஆர்வத்தைத் தூண்டுதல், ஒரு பொறுப்பான இயற்கைவாதிக்கான பண்பை வளர்த்தல் ஆகியன இது போன்ற மக்கள் அறிவியல் திட்டங்களின் தலையாய நோக்கங்கள்.

பல்லுயிர்ப் பாதுகாப்புக்கும், சுற்றுச்சூழல் பேணலுக்கும் சூழலியலாளர்களும், கானுயிர் ஆராய்ச்சியாளர்களும் மட்டுமே பங்களிக்க வேண்டும் என்கிற கட்டாயம் இல்லை. சுற்றுச்சூழல் பாதுகாப்பு, இயற்கைப் பாதுகாப்பு, புறவுலகின்பால் கரிசனம் முதலியவை இந்த பூமியில் வாழும் ஓவ்வொருவருக்கும் அவசியம் இருக்க வேண்டிய பண்புகள். அவற்றை உருவாக்கி வளர்த்துக்கொள்வதற்கான வாய்ப்பை மக்கள் அறிவியல் திட்டங்கள் அனைவருக்கும் அளிக்கின்றன.

—

துளிர் – சிறுவர்களுக்கான அறிவியல் மாத இதழில் (ஜூன் 2021 Vol 34, No. 3, பக்கங்கள் 13-15) வெளியான கட்டுரையின் முழுவடிவம். அக்கட்டுரையை PDFல் காண இங்கே சொடுக்கவும்.

பறவைக் கீர்த்தனைகள்

பறவைகள் மனித குலத்தை ஆதியில் இருந்தே வியக்க வைத்துக் கொண்டிருக்கின்றன. பறவைகளின் வாழ்வியலில் நம் அனைவரையுsம் பெரிதும் கவர்வது அவற்றின் பறக்கும் திறனும், இனிமையான குரலொலியுமே! பறவைகளின் கண்கவர் நிறங்களும், கூடுகட்டுதல், வலசை போதல் போன்ற சில வித்தியாசமான பண்புகளும் நம்மை வியக்க வைத்ததாலும், பறவைகளை சரியாக அவதானிக்கும் பழக்கமும், ஆர்வமும் இல்லாதவர்களையும் கூட ஈர்ப்பது அவற்றின் குரலொலி. மனித குலம் முதன்முதலில் இரசித்த இசை பறவைகளுடையதாகத்தான் இருக்க வேண்டும். அப்பொழுதிலிருந்தே பறவைகள், மனிதர்களின் எண்ணங்களையும், கற்பனைகளையும் ஆட்கொண்டு அவற்றைப் பற்றி இலங்கியங்களில், இசையில், நாட்டியங்களில், ஓவியங்களில், கவிதைகளில் என பல்வேறு கலை வடிவங்களில் பதிவு செய்ய தூண்டுகோலாய் இருந்திருக்கின்றன.

தமிழ் செவ்விலக்கியங்களில் குறிப்பாக, பாடல்களிலும் கவிதைகளிலும் செங்கால் நாரை, கானமயில், சிட்டுக்குருவி என பல பறவைகள் இடம் பெற்றிருக்கும். நாட்டுப்புறப் பாடல்களிலும், சிறுவர் பாடல்களிலும்கூட பல பறவைகள் இடம் பெற்றிருக்கும். ஆயினும் இவை யாவும் உவமைகளாகவோ, உருவகங்களாகவோ, சிறு குறிப்புகளாகவோ அல்லது மிஞ்சிப் போனால் ஓரிரு முழுப் பாடல்களாகவோ மட்டுமே இருக்கும். பறவைகளைப் பற்றி மட்டும், அல்லது ஒரு குறிப்பிட்ட வகைப் பறவையைப் பற்றி மட்டும் புகழ்பாடும் கவிதைகளும், பாடல்களும் அரிதே.

மாறாக ஆங்கிலத்தில் பறவைகளுக்காகவே எழுதப்பட்ட கவிதைகளைக் காணமுடிகிறது. எடுத்துக்காட்டாக, ஜான் கீட்ஸ் (John Keats) எழுதிய நைட்டிங்கேல் எனும் அழகாகப் பாடும் பறவையைப் பற்றிய “Ode to a Nightingale” எனும் கவிதை, வானம்பாடி குறித்த “To a Skylark” எனும் ஷெல்லியின் (P B Shelly) கவிதை. இன்னும் பல பறவைகளைப் பற்றிய கவிதைகளை Billy Collins தொகுத்த “Bright Wings” நூலிலும், Simon Armitage & Tim Dee தொகுத்த “The Poetry of Birds” நூலில் காணலாம்.

ஆங்கிலத்தில் இருக்கும் அளவிற்கு இல்லை என்றாலும், அண்மைய காலங்களில் தமிழிலும், செல்வமணி அரங்கநாதனின் “மாட்டுவண்டியும், மகிழுந்தும்…”, (பொன்னுலகம் பதிப்பகம்), அவைநாயகனின் “காடுறை உலகம்” (ஓசை வெளியீடு), ம. இலெனின் தங்கப்பாவின் “உயிர்ப்பின் அதிர்வுகள்” (தமிழினி பதிப்பகம்) முதலிய நூல்களில் இயற்கை குறித்தும், பறவைகள் குறித்தும் பல கவிதைகளைக் காணலாம். பறவைகளை மட்டுமே கொண்ட கவிதைத் தொகுப்பு ஆசையின் “கொண்டலாத்தி” (க்ரியா வெளியீடு). இவை எனது கண்களில் பட்டவை, எனக்குத் தெரியாமல் வேறு சில நூல்களும் இருக்கக்கூடும்.

தமிழ் சினிமாப் பாடல்களில் சில இடங்களில் சில பறவைகளைப் பற்றிய குறிப்புகளும் வரும். சில காலத்திற்கு முன் சிட்டுக்குருவி எத்தனை சினிமாப் பாடல் வரிகளில் வருகிறது என கணக்கிட்டதில் சுமார் 20 பாடல்களை பட்டியலிடமுடிந்தது. ஆனாலும், முழுப்பாட்டும் அந்தப் பறவைக்காக இருக்கவில்லை. எதோ எதுகை மோனையாக அமைய வேண்டும் என்பதற்காகவே சிட்டு எனும் வார்த்தையை பயன்படுத்தி இருப்பார்கள். சிட்டுக்குப் பிறகு தொட்டு, பட்டு, மெட்டு போன்ற வார்த்தைகளையும், குருவிக்கு அடுத்ததாக அருவியும் இருக்கும்.

பறவைகள் பற்றிய கவிதைகள் இருந்தாலும் அவற்றை இசையமைத்துப் பாடலாகப் பாடியது தமிழில் இதுவரை இருந்ததாகத் தெரியவில்லை. அந்தப் பெரும் குறையை எழுத்தாளர் பெருமாள்முருகனும், கர்நாடக சங்கீதப் பாடகர்கள் சங்கீதா சிவக்குமாரும், T.M.கிருஷ்ணாவும், போக்கியிருக்கிறார்கள். எந்த ஒரு முன் உதாரணமும் இல்லாத இந்த அருமையான முன்னெடுப்பில் பாடல் பெற்ற பறவைகள், சிட்டுக்குருவி, ஆந்தை, காகம், பனங்காடை, குயில் ஆகிய பறவைகள். இந்தப் பாடல்கள் அனைத்தையும் T.M.கிருஷ்ணாவின் யூடியுப் சேனலில் கேட்டு மகிழலாம்.

பெருமாள் முருகனின் படைப்புகளில் இயற்கையை நுட்பமாக அவதானித்து எழுதப்பட்ட பல செய்திகளையும், குறிப்புகளையும், உயிரினங்களின் வட்டாரப் பெயர்களையும் காணலாம். தமிழில் பசுமை எழுத்தின் முன்னோடியான மா. கிருஷ்ணன், கலைக்களஞ்சியத்தில் எழுதிய பறவைகளைப் பற்றிய விளக்கங்களையும், வேடந்தாங்கல் பற்றிய குறுநூலையும் “பறவைகளும் வேடந்தாங்கலும்” எனும் நூலாகத் தொகுத்தவர். இப்போது பறவைக் கீர்த்தனைகள், என இயற்கையைப் பற்றிய விழிப்புணர்வை அனைவரிடமும் ஏற்படுத்துவதை தொடர்ந்து செய்து வருகிறார். பறவைகளின் பண்புகளை உற்று நோக்கியும் அவற்றின் சரியான பெயரையும் தெரிந்த ஒருவர் இது போன்ற கீர்த்தனைகளை எழுதியது மகிழ்ச்சி அளிக்கிறது.

கீர்த்தனை என்றாலே கடவுள் சார்ந்தது எனும் எண்ணத்தை மாற்றி இயற்கைக்கும் எனதாக்கிய கர்நாடக சங்கீத பாடகர் தம்பதியரான சங்கீதா சிவக்குமார், T.M.கிருஷ்ணா, அவரது குழுவினரையும் எவ்வளவு பாராட்டினாலும் தகும். இசையைப் பற்றி குறிப்பாக கர்நாடக இசையைப் பற்றிய ஞானம் ஏதும் எனக்கு இல்லை. இருப்பினும் பறவைகளையும், இயற்கையின் கூறுகளையும் கொண்ட எந்த ஒரு கலைப்படைப்பும் இயற்கை ஆர்வலர்களை மிகவும் மகிழ்வுறச் செய்யும். குறிப்பாக இயற்கையின் விந்தைகளைப் பற்றியும், இயற்கையின் ஒரு அங்கமான பறவைகளின் பாதுகாப்பு குறித்தும் பொதுமக்களுக்கு விழிப்புணர்வு ஏற்படுத்தும் பணியில் முனைந்திருக்கும் இயற்கை கல்வியாளர்களுக்கு இது போன்ற கலைப்படைப்புகள் உதவியாக இருக்கும்.

இயற்கையையும் பறவைகளையும் போற்றி, வர்ணித்து மட்டும் எழுதாமல் அவற்றிற்கு ஏற்படும் பாதிப்புகள் குறித்தும், அவற்றைப் பாதுகாக்க நாம் அனைவரும் செய்யவேண்டியவை குறித்தும் பாடல்கள் அதிகம் வரவேண்டும். எண்ணூர் கழிமுகம் குறித்து T.M. கிருஷ்ணா பாடிய “புறம்போக்கு” பாடலைப் போல பறவைகளுக்கும் அவற்றின் வாழிடங்களுக்கு ஏற்படும் பல்வேறு பாதிப்புகள் குறித்தும் பாடல்கள் வரவேண்டும். பறவைகளோடு இல்லாமல், இயற்கையின் அங்கமான வண்ணத்துப்பூச்சி, தட்டான்கள், மரங்கள் என பல்வேறு உயிரினங்கள் குறித்தும் இது போன்ற பாடல்கள் வர வேண்டும். பெருமாள்முருகன் – T.M. கிருஷ்ணா தொகுப்பில் நீர், நிலம், காற்று, தீ, ஆகாயம் ஆகிய இயற்கையின் அங்கங்களைப் பற்றியும், பனை மரத்தைப் பற்றியும் கூட கீர்த்தனைகள் இருப்பது குறிப்பிடத்தக்கது.

இந்த படைப்புகளை முன்னுதாரணமாகக் கொண்டு, கலைத்துறையில் இயற்கையின் பால், இயற்கை பாதுகாப்பின் பால் ஆர்வம் உள்ள அனைவரும் இது போன்ற பல முயற்சிகளில் ஈடுபடவேண்டும். இந்த வகையில் தீட்சிதா வெங்கடேசனும், அரிவரசும் பாடிய, அண்மையில் நாம் அனைவரையும் கவர்ந்த, மற்றுமொரு பாடல் “எஞ்சாயி, எஞ்சாமி”. இது போல இயற்கை சார்ந்த ராப் பாடல்கள், கானா பாடல்கள் எல்லாம் வர வேண்டும்.

இயற்கையின் விந்தைகளைக் குறித்தும், பாதுகாப்பு குறித்தும் ஆங்கிலத்தில் பதிப்பிக்கப்படும், புள்ளிவிவரங்களைக் கொண்ட ஆராய்ச்சி கட்டுரைகளைக் காட்டிலும், அவற்றைத் தழுவி தாய் மொழிகளில் எழுதப்படும் கட்டுரைகள் தான் பொதுமக்களை எளிதில் சென்றடையும். இது குறித்த விளக்கக் காணொளிகளும், ஆவணப்படங்களும், ஓவியங்களும், சிற்பங்களும், கேலிச்சித்திரங்களும் உதவும். இவற்றின் வரிசையில் இயற்கை பாதுகாப்பிற்கு இசையும் பேருதவி புரியும்.

கலையின் எல்லா வகைகளிலும், வடிவங்களிலும் இயற்கையைப் போற்றவும், பாதுகாக்கவும் படைப்புகள் பல வர படைக்கப்பட வேண்டும். அந்தந்த துறைசார் வல்லுனர்களின் கூட்டணிகள் பல உருவாக வேண்டும். இதற்கு பறவைக் கீர்த்தனைகள் ஒரு முன்னோடியாகத் திகழும் என நம்புவோம்.

—–

தி இந்து தமிழ் 30 May 2021 அன்று வெளியான கட்டுரையின் முழு வடிவம். அக்கட்டுரைக்கான உரலி இங்கே.

என்ன வேண்டும் தமிழ்நாட்டுக்கு?

இந்து தமிழ் திசை நாளிதழில் 18/03/2021 அன்று வெளியான கட்டுரையின் முழு வடிவம். தமிழக சட்டமன்றத் தேர்தலை ஒட்டி கடல் சூழலியல்-வள அரசியல் குறித்து பேராசிரியர் வறீதையா கான்ஸ்தந்தின், பழங்குடியினர் நலன் குறித்து திரு. எஸ். சி. நடராஜ், பொது சுகாதாரம், மருத்துவம் குறித்து திரு. ஜி. ஆர். இரவீந்திரநாத், பொதுக்கல்வி குறித்து பேராசிரியர் வீ. அரசு என பல துறைசார் வல்லுனர்களின் கட்டுரைகள் இதே தலைப்பில் வெளியானது.

இயற்கை, காட்டுயிர் பாதுகாப்பு தொடர்பான சில கருத்துக்களை இந்தக் கட்டுரை மூலம் தெரிவிக்க வாய்ப்பு கிடைத்தது. இது ஒரு முழுப்பட்டியல் அல்ல.

பருவநிலை அவசரநிலை – முதலில் பருவநிலை மாற்றம் குறித்தும்,  அதனால் ஏற்படும் பாதிப்புகள், அதற்கான காரணங்கள் யாவற்றையும் பற்றி       எல்லா அரசியல் கட்சிகளுக்கும் புரிதல் ஏற்பட வேண்டும். அதன் பிறகு வளர்ச்சி எனும் பெயரில் எடுக்கப்படும் எல்லா  செயல் திட்டங்களிலும்  அவற்றால் ஏற்படும் பாதிப்புகளையும், அவை எந்த வகையில் இயற்கைச் சீரழிவுக்கும், புவிவெப்பமயமாதலுக்கு  காரணமாகிறது என்பதைக் கருத்தில் கொண்டு அதற்கேற்ப செயல்படவேண்டும். பருவநிலை அவசரநிலையை பிரகடனம் (Climate Emergency Declaration) செய்யவேண்டும். பொருளாதார வளர்ச்சியை மட்டுமே குறிக்கோளாகக் கொள்ளாமல், இயற்கைக்கு இணக்கமான வளங்குன்றாத வளர்ச்சி முறைகளைப் பின்பற்ற வேண்டும். நிலையான, உறுதியான பொருளாதார வளர்ச்சிக்கு  சீரழிக்கப்படாத சுற்றுச்சூழல் தான் முக்கிய முதலீடு என்பதை கருத்தில் கொள்ள வேண்டும்.

நில, நீர், காற்று மாசு – இயற்கை அன்னை இலவசமாக  நம்  அனைவருக்கும் தந்த பரிசு. நாம் வாழும் இந்த நிலம், பருகும் நீர், சுவாசிக்கும் காற்று. நிலத்தை பாழ் படுத்தும் எந்த வகையான செயல் திட்டங்களையும் ஊக்கப்படுத்தக் கூடாது. இயற்கை விவசாயத்திற்கு  மானியங்களும், கடனுதவிகளும் தாராளமாகத் தந்துதவி ஊக்குவிக்க வேண்டும். திடப்பொருள் கழிவு மேலாண்மையை (குறிப்பாக மருத்துவ, பிளாஸ்டிக் கழிவு) சரிவரச் செய்ய வேண்டும். இரசாயன, தொழிற்சாலை, சாயக் கழிவுகளை ஆறு, குளங்கள், கடல் முதலான நீர்நிலைகளில் வெளியேற்றுவதை முற்றிலும் தடுக்க வேண்டும். காற்று மாசினை கட்டுப்படுத்தவும், குறைக்கவும் (குறிப்பாக நகரங்களிலும், தொழிற்சாலைகள் நிரம்பிய பகுதிகளிலும்) வழி வகை செய்ய வேண்டும். தூய்மையான நீரையும், காற்றையும் பொதுமக்கள் இலவசமாகப் பெற வழி செய்ய வேண்டும். 

நீர்வளங்கள் பாதுகாப்பும் மேலாண்மையும் – குளம், ஏரி, ஆறு, சதுப்பு நிலங்கள், கடல் பகுதி முதலான நீர்நிலைகளை மேன்மேலும்  மாசுபடாமலும், ஆக்கிரமிக்கப்படாமலும், சீரழியாமலும் சரிவரப் பாதுகாக்க வேண்டும். குடிநீர் பற்றாக்குறையை தீர்க்க குழாய் மூலமாகவும், நதிகளை இணைப்பதன் மூலமாகவும் நிரத்தரத் தீர்வு காணமுடியாது என்பதையும், இது இயற்கையை மேன்மேலும்  சீர்குலைக்கும் என்பதையும் அறிய வேண்டும். தூய்மை செய்கிறோம் எனும் பெயரில் ஆறுகளின், ஏரிகளின் கரைகளை சிமெண்டு (வைத்துப்) பூசி அவற்றை மூச்சடைக்க வைக்காமல் கழிவுகளை அகற்றி, மாசை நீரில் கலக்கும் தொழிற்சாலைகளை இரும்புக் கரம் கொண்டு ஒடுக்கவும் வேண்டும்.  

இயற்கையான வாழிடங்களின் பாதுகாப்பு – இயற்கையான வாழிடங்கள் (காடு, வெட்டவெளிப் புல்வெளிகள், நீர் நிலைகள்) மேன்மேலும் ஆக்கிரமிக்கப்படாமலும், அயல் தாவரங்களால் பாதிப்படையாமலும் பாதுகாக்கப்பட வேண்டும். வெட்டவெளிகள்  பாழ் நிலங்கள் (Waste lands) அல்ல அதுவும் ஒரு வகையான இயற்கையான வாழிடம் என்பதை அறிய வேண்டும். இந்த வாழிடங்களை பாதுகாப்பது எவ்வளவு முக்கியமோ, அதேபோல்  அவ்வாழிடங்களில் சீரழிந்த பகுதிகளை அங்குள்ள தாவரங்களை மட்டும் வைத்து வளர்த்து அறிவியல் பூர்வமாக மீளமைத்தலும் (Ecological restoration) முக்கியம் என்பதை அறிய வேண்டும். அதற்காக திறந்த வெளி புதர் காடுகளிலும், வெட்டவெளிப் புல்வெளிகளிலும் யூக்கலிப்டஸ் முதலான அயல் தாவரங்களை நட்டு வைத்து வளர்ப்பது மீளமைத்தல் ஆகாது என்பதையும் அறிய வேண்டும். இது போல வளர்த்து வைத்த ஓரினத்தாவரங்கள், காடுகள் ஆகிவிடாது என்பதையும், இவற்றால் வனப்பரப்பு அதிகரித்து விட்டதாகச் சொல்வதையும் ஏற்க முடியாது.    

வனத்துறை மேம்பாடு – வனத்துறையில் உள்ள காலி பணியிடங்களை உடனடியாக நிரப்ப வேண்டும். குறிப்பாக பாதுகாக்கப்பட்ட பகுதிகளில் (சரணாலயங்கள், புலிகள் காப்பகங்கள்) வேட்டைத் தடுப்புக் காவலர்களின் (Anti-poaching watchers) எண்ணிக்கையை அதிகரிக்க வேண்டும். பாதுகாக்கப்பட்ட பகுதிகள் அல்லாத வனத்துறையின் கீழ் உள்ள இடங்களிலும் இது போன்ற வேட்டைத் தடுப்புக் காவலர்களை பணியில் அமர்த்தி அவர்களுக்கு சரியான நேரத்தில் ஊதியத்தை அளிப்பதோடு, ஆயுள், விபத்து காப்பீடுகளையும் அளிக்க வேண்டும். வனத்துறை அதிகாரிகளுக்குத் தேவையான உபகரணங்களையும் (காமிரா, ஜி.பி.எஸ்), நவீன ஆயுதங்களையும் வழங்க வேண்டும். வனப் பாதுகாப்பு, காட்டுயிர் பாதுகாப்புச் சட்டங்களை தளர்த்தவோ, நீர்த்துப்போகவோ செய்யாமல் கடுமையாக்கவும், தேவையான இடங்களில் விரிவாக்கவும் வேண்டும். திருட்டு வேட்டையை தடுக்கவும், கண்காணிக்கவும் ஒவ்வொரு சரகத்திற்கும் பறக்கும் படையை அமைக்கவேண்டும். காட்டுயிர் ஆராய்ச்சியாளர்களையும் (Wildlife Biologist) காட்டுயிர் மருத்துவர்களையும் (Wildlife Veterinarians) எல்லா பாதுகாக்கப்பட்ட பகுதிகளிலும் நிரந்தரப் பணியில் அமர்த்தி அவர்களின் ஊதியத்தையும் சீரமைக்க வேண்டும்.

மனித-காட்டுயிர் எதிர்கொள்ளல் – மாறிவரும் பொருளாதாரச் சூழலை சமாளிக்க, இயற்கை வளங்களைக்  குன்ற வைக்கும் பல வளர்ச்சித் திட்டங்கள் செயல்படுத்தப்படும் காரணங்களால் (யானைகளின் வழித்தடங்களை ஆக்கிரமிக்கும் கட்டமைப்புகள், விவசாயப் பெருக்கத்திற்காக வனப்பகுதிகளின் ஓரங்களை  ஆக்கிரமித்தல்,  இயற்கையான வாழிடங்களின் ஊடே  செல்லும் சாலை, இரயில் தடம், மின் கம்பிகள் முதலான நீள் கட்டமைப்புத் திட்டங்கள்) மனித-காட்டுயிர் எதிர்கொள்ளல் மேன்மேலும்  அதிகரிக்கின்றது. இதனால் மனித உயிர் இழப்பும், காட்டுயிர் உயிர் இழப்பும், வாழிட இழப்பும் ஏற்படுகிறது. மனித-காட்டுயிர் எதிர்கொள்ளலை சமாளிக்க வனத்துறையுடன், வருவாய்த் துறை, காவல் துறை போன்ற துறைகளையும் ஒருங்கிணைத்து செயல்பட வைக்க வேண்டும். பாதுகாக்கப்பட்டப் பகுதிகளுக்கு (Protected areas) வெளியேயும் தென்படும் காட்டுயிர்களால் (குறிப்பாக மயில்) சேதம் அதிக அளவில் இருப்பின் அதை உறுதி செய்த பிறகு, அங்கும் அரசு இழப்பீடு அளிக்கும் திட்டத்தை ஏற்படுத்துதல் அவசியம். விவசாயிகளுக்கும் பயிர்களை காப்பீடு செய்யும் திட்டங்களை தொடங்குவதும் அவசியம். காட்டுயிர்களின் உயிருக்கு ஆபத்தில்லாத பயிர்களைப் பாதுகாக்கும் முறைகளை கண்டறிந்து அந்த முயற்சிகளை அதிகப்படுத்த வேண்டும்.

விலங்குவழி நோய்த்தொற்றுப் பரவல் கண்காணிப்பும் மேலாண்மையும் – எதிர்காலத்தில் விலங்குவழி பெருந்தொற்றின் தீமைகளைக் குறைக்க ஒரே நலவாழ்வு கோட்பாட்டை (One Health Concept) முதன்மைப்படுத்தி நடைமுறைப்படுத்த வேண்டும். அதாவது, நல்வாழ்வு என்பது மனிதர்களுக்கு மட்டுமல்ல, அவர்களைச் சுற்றியிருக்கும் நிலவமைப்பு, சுற்றுச்சூழல், அதிலுள்ள காட்டுயிர்கள் ஆகிய எல்லாவற்றின் நலனையும் கருத்தில் கொண்டது என்பதை உணர்ந்து செயல்பட வேண்டும். விலங்குவழித் தொற்றுக்குக் காரணமான காட்டுயிர் கள்ளச் சந்தை, காட்டுயிர் வேட்டை போன்றவற்றை இரும்புக்கரம் கொண்டு ஒடுக்க வேண்டும். விலங்குவழி நோய்த்தொற்று பரவல், மேலாண்மை குறித்த ஆராய்ச்சிக் கூடங்களை உருவாக்க வேண்டும்.

இயற்கைக் கல்வி – இயற்கை பாதுகாப்பு, சுற்றுச்சூழல் பாதுகாப்பு குறிந்த கருத்தாக்கங்கள் கொண்ட பாடத்திட்டத்தினை பள்ளிகள், கல்லூரிகள் என எல்லா தளத்திலும் ஏற்படுத்த வேண்டும். பொதுமக்களுக்கும் இந்த கருத்தாக்கங்கள் குறித்து விழிப்புணர்வு ஏற்படுத்த வேண்டும். குறிப்பாக மனித காட்டுயிர் எதிர்கொள்ளல் அதிகமாக உள்ள பகுதியில் உள்ளவர்களுக்கு காட்டுயிர்களின் பால் இயல்பாகவே இருக்கும் நல்உணர்வுகளையும், உணர்வுபூர்மவான ஈர்ப்பையும், பிடிப்பையும் போற்றியும், அவை குன்றாமல் இருக்கவும்    ஆவன செய்ய வேண்டும். விலங்குவழித் தொற்றுக்குக்கான  காரணங்களையும், அவை பரவாவண்ணம், தனிமனிதராக செய்ய வேண்டிவற்றையும், பொது சுகாதாரத்தை வலியுறுத்தியும், இயற்கை சீரழிவுக்கு நேரடியாகவோ, மறைமுகமாகவோ துணைபோகாமல் இருப்பதையும் பாடத்திட்டங்களில் சேர்க்க வேண்டும்.

அழிவின் விளிம்பில் இருக்கும் வாழிடங்கள், காட்டுயிர்கள் பாதுகாப்பு – யானை, புலி முதலான பேருயிர்கள்  மட்டுமல்லாது, அதிகம் அறியப்படாத உயிரினங்களின் (உதாரணமாக அலங்கு, வௌவால் வகைகள் போன்றவை) பாதுகாப்பையும் மேம்படுத்த வேண்டும். பாறு கழுகுகள் போன்ற அழிவில் விளிம்பில் இருக்கும் பறவைகளைப் பாதுகாக்க நெடுங்காலத் திட்டங்களை தொடங்க வேண்டும். வனத்துறையால் பாதுகாக்கப்படாத பகுதிகளில் உள்ள புதர்காடுகள், வெட்டவெளிப் புல்வெளிகள், கடலோரப் பகுதிகள் முதலான வெகுவாக அழிக்கப்பட்டுவரும் வாழிடங்களையும், அங்குள்ள உயிரினங்களையும் பாதுகாக்க வழிவகை செய்ய வேண்டும்.

நகரச் சூழல் மேம்பாடு – நகர்ப்புறங்களில் உள்ள உயிர்ப் பன்மையம் குறித்த விழிப்புணர்வையும், அவற்றின் பாதுகாப்பு குறித்த நடவடிக்கைகளையும் முன்னெடுக்க வேண்டும். நகர்ப்புறங்களிலும் அதனை ஒட்டிய பகுதிகளிலும் உள்ள (பூங்கா, ஏரி, குளம் முதலான) இயற்கையான பகுதிகளை  ஆக்கிரமிப்பு செய்யாமல், சாலை விரிவாக்கப் பணிகளுக்காக சாலையோர மரங்களை வெட்டாமல், மேன்மேலும்  இயல் வகை தாவரங்களையும், மரங்களையும் நட்டு வளர்க்க வேண்டும். திடக்கழிவு மேலாண்மையில் பொதுமக்களின் பங்கை வலியுறுத்தி அவர்களையும் அதில் ஈடுபட வைக்க வேண்டும். கார்பனை அதிகமாக வெளியிடும் செயல்பாடுகளை வெகுவாகக் குறைக்க பொதுப் போக்குவரத்து வசதிகளை பெருக்க வேண்டும்.

——

உலக அளவில் தேர்தல் அறிக்கைகளில் பொதுவாக இயற்கை, சுற்றுச்சூழல் பாதுகாப்பு குறித்த திட்டங்கள் மிகக் குறைவாகவே உள்ளது. இதனால் துறைசார் வல்லுனர்கள், ஆர்வலர்கள் அரசியல் கட்சிகள் இதற்காக என்ன செய்ய வேண்டும் என்பது குறித்து பல கட்டுரைகளையும், அறிக்கைகளையும் வெளியிட்டுள்ளனர். அவற்றில் சில கட்டுரைகளை இங்கே காணலாம்.

• சுற்றுச்சூழல் குறித்த விரிவான தேர்தல் அறிக்கையை “பூவுலகின் நண்பர்கள்” குழுவால் வெளியிடப்பட்டுள்ளது. காண்க செய்தி.

• Neha Sinha (2019). How Environment-friendly are election manifestos? Economic and Political Weekly. Vol. 54, Issue No. 20, 18 May, 2019.
  

• Guha, Asi & Joe, Elphin. (2019). ‘Environment’ in the election manifestos. Economic and Political Weekly. 54. 13-16.
  

• Mayank Aggarwal (2019). Environment gets voted into party manifestos. Mongabay India. 12th April 2019)
  

——

பெயர் பாடும் பறவைகள்

பறவைகளுக்கு எப்படி பெயர் வைக்கிறாங்க தெரியுமா? பறவைகளோட நிறம், உருவம், அவை சாப்பிடும் இரை இதையெல்லாம் வைத்து பெயர் குடுப்பாங்க. சில பறவைகளுக்கு அதோட குரலையும் பாடுற விதத்தையும் வைத்தும் பெயர் குடுப்பாங்க. வாங்க அந்த மாதிரி தன்னோட பெயரையே சொல்லிப் பாடுகிற சில பறவைகளை சந்திக்கலாம்.

பெயர் பாடும் பறவைகள் கதையைப் படிக்க இங்கே சொடுக்கவும்

Pratam Booksன் StoryWeaver எனும் குழந்தைகள் நூல்களை பதிப்பிக்கும் இணைய தளத்தில் வெளியான ஒரு மின் நூல். இது 2016ல் The Hindu In Schoolல் எழுதிய Birds that call their names எனும் சிறு கட்டுரையின் நூல் வடிவம். இந்த நூலின் ஆங்கில பதிப்பினை இங்கே காணலாம்.